%0 Journal Article %T خوانشی لکانی از شعر «ندای آغاز» اثر سهراب سپهری %J شعر پژوهی(بوستان ادب) %I معاونت پژوهشی دانشگاه شیراز %Z 2008-8183 %A سعیدی, عبدالرضا %D 2013 %\ 11/22/2013 %V 5 %N 3 %P 99-118 %! خوانشی لکانی از شعر «ندای آغاز» اثر سهراب سپهری %K زبان %K ساحت خیالی %K ساحت نمادین %K ساحت واقع %K سپهری %K لکان %R 10.22099/jba.2013.1143 %X خوانشی لکانی از شعر «ندای آغاز» اثر سهراب سپهری عبدالرضا سعیدی*دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لامردچکیدهسهراب سپهری، شاعر و نقاش ایرانی، اشعار خود را در هشت­کتاب گردآورده و بیش‌تر، از لحاظ نوع نگاهش به زندگی، طبیعت، خدا، نیک و بد، زشت و زیبا و ...، مورد توجه منتقدان بوده است. «حجم سبز» و «ما هیچ، ما نگاه»، دو دفتر پایانی هشت­کتاب­، بدان جهت که در سیر تکامل شعر و اندیشه­، پخته­تر هستند، اهمیت بیش‌تری دارند. هدف از نوشتن این مقاله­، نقد و بررسی شعر «ندای آغاز» سهراب سپهری است. بدین منظور نگارنده نظریه­ی روان­کاوی لکان را در نقد شعر به کار بسته و سعی کرده است این شعر را بر اساس نظریه­ی یادشده، بسنجد و بر اساس آن به درون­مایه­ی شعر، دست یابد. بررسی شعر «ندای آغاز» نشان می­دهد سپهری علاوه بر عرفان شرق و ذن­بودیسم، به مدد فلسفه و روان­کاوی غرب، به ویژه روان­کاوی لکان، سعی در شناخت حقیقت دارد. «واژه»، مجازا زبان، نماینده­ی ساحت نمادین در تعابیر لکان، است. ترکیب «وسعت بی­واژه»، توصیفی از «آغاز» ­(beginning) و مقصد راوی شعر، نشانه­ای از دوره­ی پیشازبانی است که با ساحت واقع در تعابیر لکان انطباق دارد و تاکید راوی شعر برای رفتن به «وسعت بی­واژه» این معنی را القا می­کند که واژه(زبان) مانعی در راه شناخت است و راوی شعر، سعی دارد آن را از سر راه خود بردارد.* مربی زبان و ادبیات فارسی reza.saeedi76@yahoo.comتاریخ دریافت مقاله: 17/4/91                تاریخ پذیرش مقاله: 19/12/91 %U https://jba.shirazu.ac.ir/article_1143_f4a756983b23bc84220a41036d615a19.pdf