%0 Journal Article %T بررسی تصویرپردازی در حکایتی از کلیله و دمنه %J شعر پژوهی(بوستان ادب) %I معاونت پژوهشی دانشگاه شیراز %Z 2008-8183 %A عبدالهی, منیژه %D 2012 %\ 09/22/2012 %V 3 %N 3 %P 103-118 %! بررسی تصویرپردازی در حکایتی از کلیله و دمنه %K داستان %K تصویرپردازی %K حکایت‌های حیوانات %K ساختار حکایت %K کلیله‌ودمنه %R 10.22099/jba.2012.273 %X  بررسی تصویرپردازی در حکایتی از کلیله و دمنه دکتر منیژه عبدالهی*دانشگاه علوم پزشکی شیراز چکیدهادبیات فارسی به شکلی انکارناپذیر، با حکایت‌های اخلاقی گره خورده است. در این میان، برخی پدیدآورندگان آثار منثور برای رهایی از قید گرایش‌های شعری، به ابداع روش‌های بیانی و هنری خلاقه‌ای روی آورده‌اند که ساخت بیان آن‌ها را نه تنها در برابر شعر که در برابر سایر آثار مشابه، متمایز می‌سازد. کتاب کلیله‌ و دمنه‌، انشای نصرالله منشی، نمونه‌ای بارز از این‌گونه هنرورزی‌ها به شمار می‌رود. در این کتاب، افزون بر بهره‌مندی از تمام جذابیت‌های نثر فنی و مصنوع فارسی، جلوه‌ای ابتکاری از هنر روایت‌پردازی نیز به کار گرفته شده که آن را در نوع خود، یگانه ساخته است. چنان‌که در برخی داستان‌های این کتاب، با بهره‌مندی از صنعت تصویرگری (Imagery)، فضاسازی و ضرباهنگ قصه به گونه‌ای پرداخته می‌شود که با شخصیت و منش قهرمان و یا سایر اشخاص درگیر در داستان، هماهنگ است.      نوشتار حاضر بر آن است که با تحلیل و بررسی داستان «کبک نجیر و خرگوش و گربه‌ی روزه‌دار» (باب هشتم، بوف و زاغ) و مقایسه‌ی آن با سایر گزارش‌های این داستان، این جلوه‌گری ویژه‌ی روایت‌پردازی را در کلیله و دمنه انشای نصرالله منشی بازنمایی کند.  *  دانشیار زبان و ادبیات فارسی manijeh.abdolahi@gmail.comتاریخ دریافت مقاله: 8/3/89               تاریخ پذیرش مقاله: 12/4/90 %U https://jba.shirazu.ac.ir/article_273_e5da283fa5155e2a0b12651bb0be5a5c.pdf