TY - JOUR ID - 1644 TI - بررسی ترانه سرایی در ادبیّات فارسی JO - شعر پژوهی(بوستان ادب) JA - JBA LA - fa SN - 2008-8183 AU - حسن زاده میرعلی, عبدالله AU - محمدپور, محمد امین AD - دانشگاه سمنان Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 6 IS - 1 SP - 93 EP - 114 KW - ترانه KW - تصنیف KW - وزن ترانه KW - ترانه امروز DO - 10.22099/jba.2014.1644 N2 - ترانه در لغت به معنای خرد، تر و تازه از ریشهء اوستایی تئورونه، اصطلاحی عام بوده است که بر انواع قالب های شعری ملحون یا همراه موسیقی به ویژه فهلویّات، دو بیتی، رباعی و بیت اطلاق می شده است. با توجه به ریشه باستانی ترانه ها، کهن ترین اشعار فارسی در میان این نوع ادبی یافت شده است. در این جستار، ترانه سرایی در ادبیّات فارسی بررسی می شود، نخست به تعریف ترانه و سیر آن در گذشته و امروز پرداخته می شود. سپس به ویژگی های وزن ترانه، زبان ترانه و درون مایه آن می پردازیم و شعر و ترانه امروز، ساختار و وزن آن کاویده می شود. زبان ترانه ساده و صمیمی است و درون مایه های آن معمولاً توده ای، عامیّانه و احساسی است. ترانه با تعریف امروزی خود معادل و القا کنندهء تصنیف است. در دوران معاصر، قافیه دار بودن و سازگار بودن شعر با عروض، از پیش شرط های ترانه بودن یک شعر نیست. UR - https://jba.shirazu.ac.ir/article_1644.html L1 - https://jba.shirazu.ac.ir/article_1644_b2fe5dac435d51b5de173a0a9efed89a.pdf ER -