TY - JOUR ID - 3130 TI - ساختِ رابطه‌ی تعلیلی‌‌ ـ استنتاجیِ جملات در ابیاتِ شعر حافظ JO - شعر پژوهی(بوستان ادب) JA - JBA LA - fa SN - 2008-8183 AU - گلی, احمد AU - محمدی, فرهاد AD - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان AD - وزارت علوم Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 7 IS - 4 SP - 117 EP - 140 KW - تعلیل KW - جمله KW - حافظ KW - ساختار KW - شعر KW - نتیجه DO - 10.22099/jba.2016.3130 N2 - در شعر حافظ یکی از برجسته‌ترین رابطه‌هایی که دو جمله یا دو مصراعِ یک بیت را از نظر معنایی به هم پیوند می-دهد، رابطۀ تعلیلی ـ استنتاجی است. این نوع رابطه، الگوی ساخت بسیاری از ابیاتِ شعر اوست. به طوری که از نظر ساخت جمله‌های بیت، مشخصۀ سبکِ شخصیِ او محسوب می‌شود. در این الگوی ساختی که گاه از دو جملۀ مستقل تشکیل شده و گاهی از یک جملۀ مرکّب، یکی از جملات از نظر معنایی برای جملۀ دیگر، جملۀ نتیجه، حکم علّت را دارد.در این نوشتار سعی بر این است تا نشان داده شود که در این الگو هر یک از جملاتِ تعلیل و استنتاج به چه صورت‌هایی (امری، خبری، استفهامی و ...) آمده‌اند و ترتیب آنها از نظر تقدّم و تأخّر به چه صورتی است و تغییراتی که با جابجاییِ جملاتِ این ساخت به وجود می‌آید، چگونه است. در این نوشتار سعی بر این است تا نشان داده شود که در این الگو هر یک از جملاتِ تعلیل و استنتاج به چه صورت‌هایی (امری، خبری، استفهامی و ...) آمده‌اند و ترتیب آنها از نظر تقدّم و تأخّر به چه صورتی است و تغییراتی که با جابجاییِ جملاتِ این ساخت به وجود می‌آید، چگونه است. UR - https://jba.shirazu.ac.ir/article_3130.html L1 - https://jba.shirazu.ac.ir/article_3130_8f63e114e7e574ef588b6392d812aff0.pdf ER -