روضاتیان, مریم, میرباقری فرد, علی اصغر. (1391). نقد و تحلیل کهن‌الگوی نقاب با توجه به رفتارهای ملامتی. بوستان ادب, 2(3), 121-141. doi: 10.22099/jba.2012.309
مریم روضاتیان; علی اصغر میرباقری فرد. "نقد و تحلیل کهن‌الگوی نقاب با توجه به رفتارهای ملامتی". بوستان ادب, 2, 3, 1391, 121-141. doi: 10.22099/jba.2012.309
روضاتیان, مریم, میرباقری فرد, علی اصغر. (1391). 'نقد و تحلیل کهن‌الگوی نقاب با توجه به رفتارهای ملامتی', بوستان ادب, 2(3), pp. 121-141. doi: 10.22099/jba.2012.309
روضاتیان, مریم, میرباقری فرد, علی اصغر. نقد و تحلیل کهن‌الگوی نقاب با توجه به رفتارهای ملامتی. بوستان ادب, 1391; 2(3): 121-141. doi: 10.22099/jba.2012.309
نقد و تحلیل کهن‌الگوی نقاب با توجه به رفتارهای ملامتی
یکی از مفاهیم مهم نظریه‌ی کارل گوستاو یونگ در روان‌شناسی تحلیلی، «آرکی تایپ» یا «کهن‌الگوهای ناخودآگاه جمعی» است که در میان آن‌ها «نقاب persona» با مفهومی خاص، قابل تأمل است. به نظر یونگ، انسان می‌کوشد تا حد امکان، بهترین تظاهر و تأثیر را در محیط اطرافش نشان دهد و خود را با هرچه از او انتظار می‌رود، هماهنگ کند؛ در حالی‌که بسیاری از علاقه‌ها و احساسات خود را به درون ناخودآگاهش می‌راند. یونگ این موضوع را با عنوان نقاب، مطرح می‌کند. نقاب در واقع همان نقشی است که جامعه از فرد انتظار دارد و فرد، شخصیت اصلی خود را در پشت این نقاب، پنهان می‌سازد. این نظریه را که کارل گوستاو یونگ در کم‌تر از یک قرن پیش ارائه کرده، می‌توان با توجه به رفتارهای ملامتی، مقایسه، نقد و بررسی کرد؛ اعمالی که صوفیان برای مبارزه با ریا و خودپسندی، انجام می‌دادند و به مرور زمان، منجر به پدیدآمدن طریقه‌ای خاص، به نام ملامتیه شد که هرچند اصول اولیه‌ی آنان تفاوتی با سایر فرقه‌های تصوف نداشت، اما شیوه‌ای که اهل این طریقه برای رسیدن به اهداف خود برگزیدند، آن‌ها را از سایر فرقه‌ها متمایز ساخت و با گذشت زمان، در تعالیم و رفتارشان نیز تغییراتی راه یافت که حساسیت دیگران و حتی بسیاری از صوفیان را برانگیخت. در این مقاله، مباحثی که یونگ با عنوان کهن‌الگوی نقاب و مصادیق آن مطرح کرده است، با توجه به رفتار ملامتیان، نقد و بررسی و شباهت‌ها و تفاوت‌های موجود، تحلیل می‌شود.
An Analysis of “blaming behavior” with respect to Archetype of Persona in Jung’s psychology
چکیده [English]
One of the theories presented by Carl Gustav Jung, the founder of the analytical psychology, is called the “Archetype of Persona,” in which the concept of “persona” is reflected upon from a special point of view. In Jung’s opinion, man always tries to leave the best possible impression on his surroundings and put himself in harmony with what is expected of him while suppressing his real interests and feelings into his subconscious. Jung calls this phenomenon “Persona”. “Persona” is the role that a society expects of its individuals while they hide their real characters behind this persona. This theory, presented by Jung about less than a century ago, can be studied in terms of blaming behaviors. These are similar behaviors adopted and practiced by Sufis to crusade against impiety and selfishness, which gradually gave way to the creation of a new sect called “Malaamatiyeh” whose fundamental beliefs were not much in odds with other Sufi sects; however, the means picked up by them to achieve their goals differentiated them from the other Sufi sects. With the passing of time some of their beliefs evolved, provoking the other sects and even many Sufis. The present study investigates Jung’s theory of Archetype of Persona with respect to blaming behaviors.
Keywords: 1.Blaming; 2.Personal unconsciousness; 3.Collective; unconsciousness; 4.Archetype of Persona; 5.Persona
مراجع
ابن‌عربی، محی‌الدین.(1990م) الفتوحات المکیه. تحقیق و تقدیم عثمان یحیی، قاهره.
انصاری، خواجه عبداله. (1362) مجموعه رسایل فارسی. تصحیح محمد سرور مولایی، تهران: طوس.
بتولی، سید محمد علی. (1378) با یونگ وسهروردی. تهران : اطلاعات.
بیلسکر، ریچارد.(1384) یونگ. ترجمه‌ی حسین پاینده، تهران: طرح نو.
پاینده، حسین. (1384) اسطوره‌شناسی و مطالعات فرهنگی، تبیین یونگ از شکل‌گیری اسطوره ای مدرن. مجموعه مقالات اسطوره و ادبیات، تهران: سمت.
پورجوادی، نصراله.(1385) پژوهش‌های عرفانی. تهران : نشر نی.
ابتدای صفحه