نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه شیراز
2 دانشجوی دکتری
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Shahrbaraz is one of the most famous commanders of Khosrow Parviz who fought with the Roman Empire (Byzantine) and won great victories. He captured Jerusalem and sent the cross that Christians believed Jesus Christ was crucified on it to Ctesiphon (imperial capital of Iran). He then occupied Egypt and Libya in 619 AD. Thus after several centuries he expanded Iran’s territory as far as the Achaemenid era. But his relation with Khosrow was strained soon. In this article we investigate the causes of this rupture in their relationship. Considering historical narratives of the relation of Khosrow and Shahrebaraz it is concluded that the Shahnameh's narration is more comprehensive and more believable. According to Shahnameh the major factor of schism between them was the accumulation of wealth by Khosrow and expensive taxes resulting from his continuous and barren wars the costs of which were paid by the people. Shahrebaraz who had been fighting for Khosrow for several years saw people suffering as well as Khosrow's tyranny and dictatorship rejecting the peace offers of Heraclius, He thought that staying in Khosrow’s camp is not reasonable. He converted to Christianity and decided to overthrow Khosrow’s government.
Keywords: Iran and Rome's wars, Khosrow Parviz, Sharbarz, Heraclius
کلیدواژه‌ها [English]
ابناثیر، عزالدین. (1374). تاریخ کامل. ترجمهی محمد حسین روحانی، تهران: اساطیر.
ابنبلخی. (1363). فارسنامه. تصحیح گای لسترانج و رینولد ألین نیکلسون، تهران: دنیای کتاب.
ابنمسکویه رازی. (1366). تجاربالأمم. تصحیح ابوالقاسم امامی، تهران: سروش.
ابنندیم. (1346). الفهرست. ترجمهی محمدرضا تجدد، تهران: چاپخانهی بانک بازرگانی ایران.
اسکافی اصفهانی. (1399). لطفالتدبیر. تصحیح احمد عبدالباقی، بیروت: دارالکتب العلمیه.
اینوسترانتسف، کستانتین. (1351). تحقیقاتی درباره‌ی ساسانیان. ترجمهی کاظم کاظم‌زاده، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
باقری، مهری. (1375). «افدیهای هژدهگانهی خسروپرویز». نشریهی دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی تبریز، شماره 125، صص91- 115.
بیهقی، ابراهیم بن محمد. (1902). المحاسن و المساوی. تصحیح فریدریک شوالی، لایبزیک.
پیرنیا، حسن. (1386). ایران باستان. تهران: نامک و کتاب پارسه.
پیگولفسکایا، نینا. (1391). ایران و بیزانس. ترجمهی کامبیز میربهاء، تهران: ققنوس.
تجاربالأمم فی اخبار ملوک العرب و العجم. (1373). تصحیح رضا انزابی و یحیی کلانتری، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
تفضلی، احمد. (1376). تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: سخن.
جاحظ، عمروبنعثمان. (1332). التاج فی اخلاق الملوک. تصحیح محمد زکی پاشا، قاهره: امیریه.
خالقی مطلق، جلال. (1386). «از شاهنامه تا خداینامه». نامهی ایران باستان، سال 7، شماره 1/2، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، صص3-119.
دایه، نجمالدین. (1366). مرصادالعباد. تصحیح محمدامین ریاحی، تهران: علمی و فرهنگی.
شهبازی، علیرضا. (1389). تاریخ ساسانیان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
طبری، ابوجعفر محمد بن جریر. (1408). تاریخالطبری. بیروت: دارالکتب العلمیه.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق، تهران: دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
کریستنسن، آرتور. (1367). ایران در زمان ساسانیان. ترجمهی رشید یاسمی، تهران: امیرکبیر.
ـــــــــــــــــــ. (1383). داستان بهرام چوبین. ترجمهی منیژه احدزادگان، تهران: طهوری.
مسعودی، علی بن حسین. (1393). مروجالذهب. تصحیح محمد محی‌الدین عبدالحمید، بیروت: دارالفکر.
نلدکه، تئودور. (1358). تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان. ترجمهی عباس زریاب خویی، تهران: انجمن آثار ملی.
نهایهالأرب فی اخبار الفرس و العرب. (1375). تصحیح محمدتقی دانش‌پژوه، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
هزار و یک شب. (1379). ترجمهی عبداللطیف طسوجی، تهران: جامی.
', './data/jba/coversheet/cover_fa.jpg'))