تبیین معناهای نازیباشناسانه ی بیماری، رنج و مرگ در اشعار نیما یوشیج

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشگاه هنر اصفهان

چکیده

در اشعار نیمایوشیج، شاهد ظهور مضامین نازیباشناسانه زخم، بیماری، خون، رنج و احتضار هستیم. مقاله حاضر با تأمل دراین اشعار به نحوه چگونگی بازنمایی این مضامین میپردازد و معناهای مستتر دراین تصاویر را واکاوی میکند.
روش پژوهش، تحلیلی است که سعی دارد تا از تفسیرهای زیباشناسانه صرفاً صوری عبور کرده و بر اساس درونمایه های ادبیات موجود در این زمینه، نخست با تـأکید بر گفتمان مشروطه و تحلیل اشعار نیما در این گفتمان نشان ‌دهد که این اشعار را چگونه میتوان به مثابه بازنمایی کشتار و خونریزی زمان خویش توضیح داد و از وجهی دیگر حضور بدن بیمار را نشانی از دموکراسی خواهی و حضور صداهای اقلیت تفسیر کرد.
مبانی نظری این پژوهش با تکیه بر تأملات اندیشمندانی چون شارل بودلر و لیندا ناکلین طرحریزی شده است. بر اساس دیدگاه ناکلین در خصوص بدنهای زخمی و بیمار سعی میشود از میان رفتن انسجام و تمامیت بدن در این اشعار به منزله استعاره‌ای از فقدان تبیین شود؛ فقدانی که جهان نامنسجم و بدون کلیت و قطعیت مدرن برآمده از آن شمرده میشود. در نگره بودلر نسبتی میان حساسیت هنرمند و حساسیت بیمار برقرار است؛ از این رهگذر تجربه های بیماری و مرگ در اشعار نیما به زبانی تازه، فهم و تبیین میشود. در نهایت تأکید میشود که تصویر بیماری و مرگ در هنر نه به معنای زوال و نیستی بلکه میتواند به معنای «تولدی دیگر» درک و استنباط شود. به بیان دیگر از رهگذر این مضامین نازیباشناسانه درک جدیدی از هنر و زیبایی حاصل میشود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Explanation of Sickness, Pain and Death’s Nonaesthetic Meaning in the Poetry of Nima Yushij

نویسنده [English]

  • zeynab saber
چکیده [English]

There are nonaesthetic themes of injury, sickness, blood, pain and death in the poetry of Nima Yushij, pioneer of Persian modern poetry. The aim of this essay is to show how these themes are represented, via contemplation on his poetry, and also to find out the implicit meaning in these images.
The method used in this study is analytical which aims to pass through merely formal aesthetic interpretation, being based on the literary themes existing in this issue. First, it tries to depict how these works could be as a representation of slaughter and bloodshed, based on Mashruteh discourse and analyze Nimaꞌs poetry in this discourse. Second, it aims to interpret presence of sick bodies as a sign of democracy and presence of minority voices.
Theoretical principles are based on contemplation of thinkers like Charles Baudelaire and Linda Nochlin. It tries to depict lack of body’s cohesion and entirety in Nimaꞌs poetry as a metaphor of absence, according to Nochlinꞌs view of injured and sick bodies. This absence has created modern world without cohesion, entirety and certainty. It aims to discuss sickness and death experience in Nimaꞌs poetry based on a relationship between artist’s sensitivity and that of the patient, according to Baudelaire.
Finally, it emphasizes that injury, sickness and death’s image in art doesn’t mean as decay and non-existence, it means “new birth”. In other words, we can understand a new meaning of art and beauty, via nonaesthetic themes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Baudelaire
  • death
  • Modernity
  • Nima Yushij
  • Nochlin
  • Sickness
آبراهامیان، یرواند. (۱۳۷۷). ایران بین دو انقلاب. ترجمه‌ی احمد گل‌محمدی و محمد ابراهیم فتاحی، تهران: نی.
احمدی، احمدرضا. (۱۳۷۷). حکایت آشنایی من با... . تهران: ویدا.
اخوان ثالث، مهدی. (۱۳۷۶). بدعت‌ها و بدایع نیما یوشیج. تهران: زمستان.
اسلامیه، مصطفی. (۱۳۹۱). زندگی‌نامه‌ی نیما یوشیج. تهران: نیلوفر.
برمن،مارشال. (۱۳۸۱). تجربه‌ی مدرنیته؛ هر آنچه سخت و استوار است دود می شود و به هوا می‌رود. ترجمه‌ی مراد فرهادپور، تهران: طرح نو.
بودلر، شارل. (۱۳۸۲). «نقاش زندگی مدرن» در:  از مدرنیسم تا پست‌مدرنیسم. لارنس کِهون، ترجمه‌ی عبدالکریم رشیدیان، تهران: نی.
بی‌کس، شیرکو. (۱۳۸۴). ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥِ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺎﻋﺮﻧﺪ. ترجمه‌ی یغما گلرویی، تهران: دارینوش.
پلات، سیلویا. (۱۳۸۲). در کسوت ماه. تهران: مروارید.
پورنامداریان، تقی. (۱۳۹۱). خانه‌ام ابری است. تهران: مروارید.
حمیدیان، سعید. ۱۳۸۳). داستان دگردیسی: روند دگرگونی‌های شعر نیما یوشیج، تهران: نیلوفر.
شمس لنگرودی، محمد. (۱۳۸۱). تاریخ تحلیلی شعر نو. ج۱، تهران: مرکز.
ــــــــــــــــــــــ . (۱۳۸۴). نیما یوشیج. تهران: قصه.
کمبل، جوزف. (۱۳۷۷). قدرت و اسطوره. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: مرکز.
موحد، ضیاء. (۱۳۷۷). شعر و شناخت. تهران: مروارید.
ناکلین، لیندا. (۱۳۸۵). بدن تکه‌تکه‌شده: قطعه به مثابه استعاره‌ای از مدرنیته. ترجمه‌ی مجید اخگر، تهران: حرفه هنرمند.
یوشیج، نیما. (۱۳۷۵). دنیا خانه‌ی من است. به کوشش سیروس طاهباز، تهران: یونسکو.
ــــــــــــ. (۱۳۸۴). مجموعه‌ی کامل اشعار. به کوشش سیروس طاهباز، تهران: نگاه.
هنفلینگ، اسوالد. (۱۳۷۷). چیستی هنر. تهران: هرمس.
Jones, Amelia. (2002). Body, in  Critical Terms of Art History. Edited by Roberts, New York: Oxford.
Sibley, Frank. (1965). Aesthetic and Non-Aesthetic, in Philosophical Review. Oxford: Clarendon Press.