تحلیل منطق الطیر و مصیبت نامه‌ی عطار نیشابوری بر اساس نظریه‌ی سازنده گرایی ویگوتسکی و برونر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه مازندران

چکیده

سازنده‌گرایی به عنوان نظریه‌ای نوین در حوزه‌ی فلسفه‌ی تعلیم و یادگیری، قابلیت تحلیل و بررسی متن‌های تعلیمی و عرفانی را داراست. طبق این نظریه، انسان‌ها در درک و یادگیری مفاهیم و واقعیت‌ها به نحو بارزی سهیم هستند. بنابر این دیدگاه، انسان‌ها درک و فهم و دانش تازه‌ی خود را از راه تعاملِ بین آنچه از قبل می دانند، با اندیشه ها، رویدادها و فعالیت هایی که با آن‌ها روبرو می شوند، می سازند. در این مقاله، تلاش شده است، دو منظومه‌ی منطق الطیر و مصیبت نامه‌ی عطار نیشابوری، بر اساس شیوه‌های سازنده‌ی تعالیم عرفانی، ضمن تمرکز بر تعالیم راهنما بررسی شود. مهم ترین نتایج برآمده از این پژوهش، حاکی از انطباق بارز مؤلفه های این نظریه در این دو منظومه است که در آن دو، عطار در رابطه‌ی تربیتی مراد و مرید در پی تبیین فرایند سلوک عارفانه با رهبری مراد و رسیدن به یک دگردیسی شخصیتی است. همچنین انگیزش درونی سالکان، فعال بودن و مشارکت بحث گروهی، در مسیر سفر قرار گرفتن و شناخت موقعیتی، فرآیند تسهیل و روش های یادگیری اکتشافی ، از بارزترین مؤلفه هایی است که در این آثار قابل درک و دریافت است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

analysis of Attar Nishapuri’s Mantiq-ut-Tayr and Mosibat-Nama based on constructivism theory Vygotsky and Bruner

چکیده [English]

Constructivism as a new theory in philosophy of teaching and learning, the ability to analyze and review its didactic and mystical texts. According to this theory, people understand and learn the concepts and facts are prominently involved. According to this view, human understanding and their new knowledge through interaction between what they already know, with ideas, events and activities that confront them, should be identified. In this article we have tried Given the nature of mysticism Education and Training component of the theory of constructivism be analyzed in this context. In this paper, the two systems Mantiq-ut-Tayr and MOSIBAT-Nama Attar's mystical teachings based on constructive manner, while focusing on the teachings of the review guide. The internal motivation seekers, active participation in group discussions, the travel route of exposure and cognitive processes and facilitate discovery learning methods, the most obvious factors that are in the works to understand and receive.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Brunner
  • constructivism
  • Attar
  • Mantiq-ut-Tayr
  • MOSIBAT-Nama
  • Vygotsky
باخرزی، یحیی. (۱۳۶۲). فصوص الاداب. به‌کوشش ایرج افشار، تهران: دانشگاه تهران.
صاحبی، علی. (۱۳۸۷). تمثیل درمانگری در بازسازی شناختی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
پورنامداریان، تقی. (۱۳۸۲).  دیدار با سیمرغ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
جعفری، محمدتقی. (۱۳۶۰). شناخت از دیدگاه علمی و از دیدگاه قرآن. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
دانشگر مقدم، گلرخ. (۱۳۸۸). «فهم مسأله‌ی طراحی در آموزش معماری؛ بررسی مؤلفه‌های مؤثر بر فهم کافی از مسئله‌ی طراحی به‌عنوان آغازگاهی برای طراحان مبتدی». فصلنامه‌یهنرهایزیبا، ش۳۷، صص۵۹-۶۸.
رفیعی، فروغ. (۱۳۸۲). «کاربرد دو نظریه‌ی آموزشی در کلاس درس؛ نظریه‌ی ساختگرا، نظریه‌ی یادگیری اجتماعی».فصلنامه‌‌ی پرستاریایران، ش۳۲و۳۳، صص۵۰-۵۶.
شیخی فینی، علی‌اکبر. (۱۳۸۱). «تبیین و ارزیابی دیدگاه سازنده‌گرایی». تازه‌هایعلومشناختی، س۴، ش۳، صص۶۵-۷۳.
سیف، علی‌اکبر. (۱۳۸۰). «نظریه‌ی سازندگی یادگیری و کاربردهای آموزشی آن».فصلنامه‌یتعلیموتربیت؛ ویژه‌نامه‌یروش‌های تدریس، ش۶۵، صص۶۱-۷۶.
سیف، علی‌اکبر. (۱۳۸۳). روان‌شناسی پرورشی نوین؛ روان‌شناسی یادگیری وآموزش. تهران: دوران.
شعبانی،حسن. (۱۳۸۲). مهارت‌های آموزشی و پرورشی؛ روش‌ها و فنون تدریس. تهران: سمت.
حسینی‌زاده، سیدعلی. (۱۳۸۹). نگرشی بر آموزش. تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
عطار نیشابوری، فریدالدین. (۱۳۸۶). مصیبت‌نامه. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
ــــــــــــــــــــــــــ . (۱۳۸۷). منطق‌الطیر. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
کریمی، عبدالعظیم. (۱۳۷۴). رویکردی نمادین به تربیت دینی با تأکید بر روش‌های اکتشافی. تهران: قدیان.
کرین، ویلیام. (۱۳۸۹). نظریه‌های رشد مفاهیم و کاربردها. ترجمه‌ی غلامرضا خوی‌نژاد و علیرضا رجایی، تهران: رشد.
کهنمویی، ژاله. (۱۳۸۳). «چندآوایی در متون داستانی». پژوهشنامه‌ی زبان‌های خارجی دانشگاه تهران، ش۱۶، صص۵-۱۶.
کوهن، لوئیز و لارنس مانیون. (۱۳۷۲). راهنمایی عملی تدریس. ترجمه‌ی فاطمه شاکری، مشهد: جهاد دانشگاهی.
گیج، ان. ال. (۱۳۷۴). مبانیعلمیهنرتدریس. ترجمه‌ی محمود مهرمحمدی، تهران: مدرسه.
فردانش، هاشم. (۱۳۷۷). «طراحی آموزشی از منظر رویکردهای رفتارگرایی، شناخت‌گرایی و ساخت‌گرایی». فصلنامه‌ی علمی‌پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا، س۷و۸، ش۲۴و۲۵، صص۱۹۲-۱۲۰.
ـــــــــــ و علی‌اکبر شیخی فینی. (۱۳۸۱). «درآمدی بر سازنده‌گرایی در روان‌شناسی و علوم تربیتی». فصلنامه‌ی علمی‌پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا، س۱۲، ش۴۲، صص۱۲۵-۱۴۵.
فرمیهنی فراهانی، محسن. (۱۳۸۳). پست‌مدرنیسم و تعلیم و تربیت. تهران: آییژ.
ندیمی، هادی. (۱۳۷۴). «مدخلی بر روش‌های آموزش معماری».  فصلنامه‌یصفه، ش۲، صص۹۴-۱۰۳.
نقیب‌زاده، عبدالحسین. (۱۳۷۷). نگاهی به فلسفه‌ی آموزش و پرورش. تهران: طهوری.
ویگوتسکی، لوسموویچ. (۱۳۷۱). اندیشه و زبان. ترجمه‌ی حبیب‌الله قاسم‌زاده، تهران: فرهنگان.
وست وود، پیتر اس. (۱۳۹۰). روش‌های تدریس؛ با تأکید بر رویکرد سازنده‌گرایی. ترجمه‌ی یوسف نامور، اردبیل: دانشگاه آزاد اسلامی.
یادگارزاده، غلامرضا و همکاران. (۱۳۸۷). «تأملی بر کارکرد نظریه‌ی یادگیری ساختن‌‌گرایی در آموزش عالی». ماهنامه‌یمهندسی فرهنگی، ش۲۳و۲۴، صص۷۲-۸۳.
Bieler, R. F. & Snowman, J. (1993). Psychlogy applied to teaching. Houghton Mifflin.
Bruner, J. S. (1960). The Process of Education. Cambridge, Mass: Harvard University.
___________ .(1961). The act of discovery, In: Harvard Educational Review, 31 (1), pp21-23.
___________ . (1966). Toward a theory of instruction. Cambridge, Mass: Belkapp Press.
Woolfolk, A. E. (1995).  Educational psychology. Boston: Allyn and Bacon.
Vavrus. F .(2009). “The Cultural Politics of Constructivist Pedagogies; Teacher Education Reform in the United Republic of Tanzania”. International Journal of Educational Development, 29 (3), pp303-311.
Vygotsky, L, s. (1978a). “Tool and symbol in child development, In M. cole V. johon s. scribrer & E. Soubeman (Eds)”. In: Mind in society; The development of higer psychological  processes. Cambrige: Harvard University press.
Vygotsky, L, s. (1978b). Mind and society: The development higher mental processes. Cambridge, MA: Harvard university press.