TY - JOUR ID - 5187 TI - واکاوی در سه رنگزای سکاهن، بهرمان و عنبر با تکیه بر شعر فارسی (قرن چهارم تا هشتم هجری‌قمری) JO - شعر پژوهی(بوستان ادب) JA - JBA LA - fa SN - 2008-8183 AU - سلحشور, فاطمه AU - رادمنش, عطامحمد AU - حمزوی, یاسر AU - خراسانی, محبوبه AD - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. AD - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. AD - استادیار، گروه مرمت و باستان سنجی، دانشکدۀ هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران. AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 12 IS - 2 SP - 118 EP - 140 KW - بهرمان KW - رنگزاها KW - سکاهن KW - شعر فارسی KW - عنبر DO - 10.22099/jba.2019.31344.3192 N2 - رنگزاها مواد طبیعی یا مصنوعی رنگینی هستند که از دوره­ی غارنشینی تاکنون، انسان­ از آن­ها برای رنگ­آمیزی محیط و اشیای پیرامون خود بهره گرفته است. به­نظرمی‌رسد، تعدادی از رنگزاهایی که در ایران کهن استفاده می­شده­اند، در گذر زمان به فراموشی سپرده شده‌ یا تغییر نام داده­اند و اکنون بعضی از آن­ها در جوامع علمی با واژه­های دخیل از سایر زبان­ها، استفاده می­شوند و تا کنون نیز منبعی که در آن، تمام رنگزاهای ایرانی به­طورمستقل معرفی و بررسی شده باشد، دیده نشده است. ازآنجایی­که شناخت کامل رنگزاهای ایرانی و واژگان مربوط به آن­ها، ضرورتی علمی و عاجل است و با توجه به این­که شاعران از رنگزاها به­وفور در شعر خود بهره گرفته‌اند، از متون نظم فارسی کهن می­توان در حوزه­ی بازیابی بخش­هایی از علوم مربوط به رنگزاها اطلاعات مفیدی گردآوری نمود که از مهم­ترین اهداف این پژوهش است. در این مقاله با بررسی دیوان‌های شاعران از قرن چهارم تا هشتم هجری­قمری، به بازشناخت سه رنگزای طبیعی فراموش­شده یا تغییر نام­داده در ایران کهن پرداخته شده است؛ دستیابی به رنگزاهایی مانند سکاهن، بهرمان یا عصفر و عنبر حاصل این پژوهش است. نتیجه­ی این پژوهش از یک­سو می­تواند راهگشای تفسیر صحیح بیت­هایی باشد که رنگزاها و مضمون­هایشان ­در آن­­ها حضور دارند و از سوی دیگر، گوشه­ای از رنگزاهای فراموش­شده­ی کهن ایرانی براساس شعر فارسی را معرفی کند. اطلاعات فنی استخراج­شده از شعر فارسی در حوزه­ی رنگزاها نیز می­تواند مورد استفاده­ی پژوهشگران حوزه­های مختلف علوم مرتبط با آن، مانند پژوهش هنر، مرمت آثار تاریخی، باستان سنجی و صنایع قرارگیرد. واژه­های کلیدی: ط رنگزاها مواد طبیعی یا مصنوعی رنگینی هستند که از دوره­ی غارنشینی تاکنون، انسان­ از آن­ها برای رنگ­آمیزی محیط و اشیای پیرامون خود بهره گرفته است. به­نظرمی‌رسد، تعدادی از رنگزاهایی که در ایران کهن استفاده می­شده­اند، در گذر زمان به فراموشی سپرده شده‌ یا تغییر نام داده­اند و اکنون بعضی از آن­ها در جوامع علمی با واژه­های دخیل از سایر زبان­ها، استفاده می­شوند و تا کنون نیز منبعی که در آن، تمام رنگزاهای ایرانی به­طورمستقل معرفی و بررسی شده باشد، دیده نشده است. ازآنجایی­که شناخت کامل رنگزاهای ایرانی و واژگان مربوط به آن­ها، ضرورتی علمی و عاجل است و با توجه به این­که شاعران از رنگزاها به­وفور در شعر خود بهره گرفته‌اند، از متون نظم فارسی کهن می­توان در حوزه­ی بازیابی بخش­هایی از علوم مربوط به رنگزاها اطلاعات مفیدی گردآوری نمود که از مهم­ترین اهداف این پژوهش است. در این مقاله با بررسی دیوان‌های شاعران از قرن چهارم تا هشتم هجری­قمری، به بازشناخت سه رنگزای طبیعی فراموش­شده یا تغییر نام­داده در ایران کهن پرداخته شده است؛ دستیابی به رنگزاهایی مانند سکاهن، بهرمان یا عصفر و عنبر حاصل این پژوهش است. نتیجه­ی این پژوهش از یک­سو می­تواند راهگشای تفسیر صحیح بیت­هایی باشد که رنگزاها و مضمون­هایشان ­در آن­­ها حضور دارند و از سوی دیگر، گوشه­ای از رنگزاهای فراموش­شده­ی کهن ایرانی براساس شعر فارسی را معرفی کند. اطلاعات فنی استخراج­شده از شعر فارسی در حوزه­ی رنگزاها نیز می­تواند مورد استفاده­ی پژوهشگران حوزه­های مختلف علوم مرتبط با آن، مانند پژوهش هنر، مرمت آثار تاریخی، باستان سنجی و صنایع قرارگیرد. واژه­های کلیدی: UR - https://jba.shirazu.ac.ir/article_5187.html L1 - https://jba.shirazu.ac.ir/article_5187_4ce123fd22b942cd5a619e44e9412189.pdf ER -