TY - JOUR ID - 5313 TI - بررسی مصادیق رفاه و تأمین اجتماعی در شاهنامه ی فردوسی JO - شعر پژوهی(بوستان ادب) JA - JBA LA - fa SN - 2008-8183 AU - شهریار, عبداله AU - صادقی نژاد, رامین AU - محمدزاده, مریم AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران AD - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 12 IS - 3 SP - 113 EP - 134 KW - واژه‌های کلیدی: بیمه‌ی اجتماعی KW - تأمین اجتماعی KW - رفاه اجتماعی KW - شاهنامه‌ی فردوسی KW - مساعدت‌های اجتماعی DO - 10.22099/jba.2019.32452.3296 N2 - رفاه و تأمین اجتماعی، یکی از شاخص‌های پیشرفت در جوامع مترقّی است. بررسی اسناد تاریخی و مشاهدات اجتماعی مورّخان از ایران دوره‌ی ساسانی، بیانگر آن است که پادشاهان ساسانی در دوران فرمانروایی خود، کم‌وبیش برای بهبود زندگی مردم کوشیده‌اند. شاهنامه‌ی فردوسی یکی از آثارگران‌سنگی است که به روایت رخدادهای آن دوران پرداخته است. پرسش اصلی این نوشته این‌ است که آیا در این اثر، برای رفاه و تأمین اجتماعی مصادیقی می‌توان یافت؟ یافته‌های این پژوهش که به شیوه‌ی اسنادی‌تحلیلی به ‌انجام رسیده است، نشان می‌دهد که برای هر چهار مؤلّفه‌ی رفاه و تأمین اجتماعی، یعنی «بیمه‌های اجتماعی»، «خدمات اجتماعی»، «رفاه اجتماعی» و «مساعدت‌های اجتماعی»، مصادیق کاربردی و نمونه‌های بارز و روشنگری در شاهنامه‌ی فردوسی وجود دارد. این نمونه‌ها نشان‌دهنده‌ی اهتمام فرمانروایان برای ارتقا موضوع رفاه و تأمین اجتماعی در میان مردم در آن دوران است.   UR - https://jba.shirazu.ac.ir/article_5313.html L1 - https://jba.shirazu.ac.ir/article_5313_51a5af2c15c932e6f3280214c20e83e0.pdf ER -