TY - JOUR ID - 6932 TI - شگردهای شاملو در کاربرد تشبیه مرکب JO - شعر پژوهی(بوستان ادب) JA - JBA LA - fa SN - 2008-8183 AU - احمدی پور اناری, زهره AD - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 15 IS - 2 SP - 1 EP - 24 KW - اغراض تشبیه KW - تشبیه مرکب KW - تعدّد مشبه و مشبه‌به KW - شاملو.‏ DO - 10.22099/jba.2023.45047.4316 N2 - تشبیه مرکب از فاخرترین گونه‌های تشبیه است که تصویر کاملی از هیأت دو یا چند چیز را ارائه می‌کند. تشبیه مرکب از دوره‌های اول شعر فارسی همواره موردتوجه بوده‌ و در شعر معاصر نیز جلوه‌ی خاصی یافته‌است. شاملو یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر است که شعر منثور (شعر سپید) با نام او رقم خورده و در موارد متعدد و با هنرنمایی از تشبیه مرکب بهره‌ی بسیار برده ‌است. در این تحقیق که کتابخانه‌ای است و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده، تشبیهات مرکب در اشعار شاملو بررسی می‌‌شود تا شگردهای هنری‌اش در ساختار تشبیه مرکب، نقش آرایه‌های بدیعی در کنار تشبیه مرکب و اغراض تشبیه مرکب معلوم شود. نتیجه‌ی تحقیق نشان داد که تعدّد مشبه و مشبه‌به، مقدّم آوردن مشبه‌به و مقیّد کردن تشبیه مرکب از ویژگی‌های ساختاری تشبیه مرکب در شعر شاملو است که از هریک از این ویژگی‌ها برای تقویت موسیقی شعر و نیز روشن کردن مفهوم و محتوای شعر استفاده شده ‌است. اغراض تشبیه نیز در شعر شاملو قابل‌توجه است. با توجه به اینکه شعر شاملو شعری اجتماعی- انتقادی است و شاعر در بیشتر اشعارش لحنی اندرزگویانه و منتقدانه دارد، «تقبیح و زشت جلوه دادن مشبه» و «استدلال برای بیان امکان مشبّه» از اغراضی است که در تشبیهات مرکب او دیده می‌شود. UR - https://jba.shirazu.ac.ir/article_6932.html L1 - https://jba.shirazu.ac.ir/article_6932_9837c53ed22747b20c5e8d4a4e156609.pdf ER -