اخوان ثالث، مهدی. (1390). آن گاه پس از تندر،منتخب هشت دفتر شعر. تهران: سخن.
ــــــــــــــــــ. (1382). آخر شاهنامه.تهران: زمستان.
اخوت، احمد. (1371). دستور زبان داستان.اصفهان: فردا.
پورنامداریان، تقی و حسنپور، هیوا. (1394). «بینظمی زمانی در منظومهی خسرو و شیرین نظامی». کهننامه ادب پارسی، سال 6، شماره 2، صص 1- 29.
تودورف، تزوتان. (1382). بوطیقای ساختگرا. ترجمهی محمّد نبوی، تهران: اگه.
تولان، مایکل جی. (1383). درآمدی نقّادانه-زبانشناختی بر روایت. ترجمهی ابوالفضل حری، تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
ریمون-کنان، شلومیت. (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر.ترجمهی ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
زرقانی، مهدی. (1391). چشمانداز شعر معاصر ایران. تهران: ثالث. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1394). با چراغ و آینه. تهران: سخن.
شمیسا، سیروس. (1390). راهنمای ادبیات معاصر ایران.تهران: میترا.
شمس لنگرودی، محمد. (1392). تاریخ تحلیلی شعر نو. تهران: مرکز.
صافی پیرلوجه، حسین. (1393). «ساختارشناسی روایت در سطح داستان با نگاهی به رمان پاگرد». نقد ادبی،سال7، شماره 26، صص 123-146.
قنبری عدیوی، عبّاس. (1388). «گذر از خوان هشتم». فصلنامهی دانشکدهی ادبیّات و علوم انسانی، سال 4، شماره 14 و 15، صص 167-185.
مارتین، والاس. (1383). نظریّههای روایت. ترجمهی محمّد شهبا، تهران: هرمس.
محمّدزاده، اسدالله. (1387). «خوان هشتم، بررسی شعری از مهدی اخوان ثالث». آموزش زبان و ادبیّات فارسی، دورهی 21، شماره 3، صص 3-30.
ملاحاجیآقایی، محمّدحسن. (1376). «قصّهی غمگین غربت؛ تأملی بر شعر خوان هشتم و آدمک، سرودهی مهدی اخوان ثالث». آموزش زبان و ادبیّات فارسی، شماره 45، صص 19-23.
Genette, Gerard. (1980). Narrative Discourse.An essay in method. Translated. Jane E. Lewin. Ithaca New York: Cornell University Press.