آلن، کلیفورد. (1366). پیشگامان روان پزشکی. ترجمهی اسماعیل سعادت، تهران: علمی- فرهنگی.
احمدی، بابک. (1380). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.
پورداوود، ابراهیم. (1377). یشتها. تهران: اساطیر.
دهقانیان، جواد. (1389). «نگاهی تازه به داستان کیکاووس بر اساس نظریهی ساختارشکنی». تاریخ ادبیات، سال 3، شمارهی 65، صص 101-118.
شمیسا، سیروس. (1388). نقد ادبی. تهران: میترا.
فتوحی رودمعجنی، محمود. (1387). «ساختشکنی بلاغی، نقش صناعات ادبی در شکست و واسازی متن». نقد ادبی، سال 1، شمارهی 3، صص109-135.
فردوسی، ابوالقاسم. (1373). شاهنامه. به کوشش دکتر سعید حمیدیان، بر اساس چاپ مسکو، تهران: قطره.
فروید، زیگموند. (1373). «داستایوسکی و پدرکشی». ترجمهی حسین پاینده، ارغنون، سال 1، صص253-271.
قاسمیپور، قدرت. (1388). «نقیضه در گسترهی نظریههای ادبی معاصر». نقد ادبی، سال 2، شمارهی 6، صص127-147.
گورین، ویلفرد. ال و همکاران. (1373).راهنمای رویکرد های نقد ادبی. ترجمهی زهرا میهنخواه، تهران: اطلاعات.
نوریس، کریستوفر. (1385). شالودهشکنی. ترجمهی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
Derrida, Jacques. (1979). of grammatology, trans. Gayatri Spivak, Balttimore: Johns Hopkins University Press.
Heidegger, M. (1971). On the way to language. New York: trans P.D. Hertz.
Abrams, M.H. (1993). Glossary of Literary Terms. Harcourt: Ithaca.
Culler, Jonathan. (1989). On Deconstruction. London: Rutledge.