A Critical Discourse Analysis of Khayam's Quatrains with References to Socio-semantic Discursive Features

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

Despite the existence of various models of critical discourse analysis in English, the Persian language still lacks an appropriate model for critical analysis of its rich literature and poetry. Therefore, this study is an attempt to carry out a critical discourse analysis of Khayam’s according to Yarmohammadi’s (2012) analytical model which itself is based upon Van Leeuwen’s model (1996). This study applied qualitative methods of data analysis in addition to quantitative ones including computation of frequency and Chi-Square test. Quantitative analysis of the data revealed that, among discursive features of various types proposed in this model, functional contexts showed a significantly higher frequency than literal contexts. The results from this study also indicated the efficiency of Yarmohammadi model in study of literary texts, especially poetry. In the end, it is hoped that the results from this study could pave the way for proposing more comprehensive models of critical discourse analysis particularly for the Persian language by offering a fresh critical framework for Farsi language.
Key words: Discursive Structures, Critical Discourse Analysis, Discursive Components, Socio-Semantic Components.

Keywords

Main Subjects


احمدی، بابک. (١٣٨۵). ساختار و ﺗﺄویل متن. تهران: مرکز.
آقاگل زاده، فردوس. (١٣٨٦). «تحلیل گفتمان انتقادی و ادبیات». ادب پژوهی، ، دوره ١، شماره ۱، صص١۷-۲۸.    
داوری اردکانی، رضا؛ نیلی پور، رضا؛ قاﺋمی‌نیا، علیرضا؛ جاج، آنتونی و یارمحمدی، لطف الله. (١٣٩۱). زبان استعاری و استعاره‌های مفهومی. تهران: هرمس.
زاهدی، کیوان و ایمانی، آسیه. (١٣٩۰). «زن در ضرب المثل‌های انگلیسی: رویکرد تحلیل انتقادی گفتمان». دوفصلنامه‌ی نقد زبان و ادبیات خارجی، سال 4، دوره ۴، شماره ۷، صص۸۱-١۱۳.
فلاحی، محمد‌هادی؛ توکلی، نسترن و صاحبی، سیامک. (١٣٨٩). «بررسی و نقد روایی گلستان بر اساس نظریه‌ی تحلیل انتقادی گفتمان». فصلنامه‌ی پژوهشزبانوادبیاتفارسی، دوره ۸ ، شماره ١٦، صص١٠٩-١۳۳.
مجذوب صفا، امیرعباس. (١۳٦۴). رباعیات حکیم عمر خیام. تهران: اقبال.
محسنی، محمدجواد. (١٣٩۱). «جستاری در نظریه و روش تحلیل گفتمان فرکلاف». فصلنامه‌ی معرفت فرهنگی اجتماعی، سال سوم، دوره ۳، شماره۳، صص٦۳-۸٦.
هدایت، صادق. (۱۳۱۳). ترانه‌های خیام.تهران: تدبیر.
یارمحمدی، لطف الله. (١٣٨٣). گفتمان‌شناسی رایج و انتقادی. تهران: هرمس.
ـــــــــــــــــــ. (١٣٨۵). ارتباطات از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی. تهران: هرمس.
 ــــــــــــــــــ. (١٣٨٩). از شیراز تا کشمیر: مجموعه مقالات در آموزش زبان. شیراز: فانوس اندیشه.
Fairclough, N. (1989). Language and power. London: Longman.
Hodge, R. & Kress, G. (1979).  Language as ideology. London: Routledge.
Van Dijk, T.A. (1996). Discourse, power and access. In C.R. Caldas-Coulthard & M. Coulthard, (Eds.), Texts and practices: Readings in critical discourse analysis, pp. 84-104. London: Routledge.
Van Leeuwen, T. (1996). The representation of social actors.  In C.R. Caldas-Coulthard & M. Coulthard, (Eds.), Texts and practices: Readings in critical discourse analysis, pp. 32-70. London: Routledge.