اسدی، ابونصر علی بن احمد. (1389). گرشاسپنامه. تصحیح حبیب یغمایی، تهران: دنیای کتاب.
اسنودن، روت. (1388). خودآموز فروید؛ آشنایی با نظریههای بنیادی و توجه به تاثیرات مداوم او. ترجمهی نورالدین رحمانیان، تهران: آشیان.
اقبالی؛ ابراهیم، قمری گیوی، حسین، مرادی، سکینه. (1386). «تحلیل داستان سیاوش بر پایهی نظریات یونگ». فصل‌نامه پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی، شماره 8، صص69-85.
امینی، محمدرضا. (1386). «تحلیل اسطورهی قهرمان در داستان ضحاک و فریدون بر پایه نظریات یونگ». مجله علوم اجتماعی و انسانی شیراز، دوره 17، شماره 2، بهار 1381(پیاپی 53) صص54-73.
اوستا. (1385). کهنترین سرودها و متنهای ایرانی. گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه، تهران: مروارید.
ایزدی، سیروس.(1356). روانشناسی شخصیت از دیدگاه مکاتب. تهران: دهخدا.
بویس، مری. (1368). «گوسانهای پارتی و سنت خنیاگری در ایران». ترجمهی مهری شرفی، چیستا، شماره 66و 67، صص 756-780.
بهار، مهرداد. (1387). پژوهشی در اساطیر ایران. (پاره نخست و پاره دویم)، تهران: آگه.
تاریخ سیستان. (1314). تصحیح ملک الشعرا بهار، تهران: موسسه خاور.
تسلیمی، علی، و میرمیران، سید مجتبی. (1389). «فرایند فردیت در شاهنامه با تاکید بر شخصیت رستم». ادب پژوهی، زمستان1389، شماره 14، صص 29-48.
جانسون، رابرت. (1381). کند و کاو درونی. ترجمه شهره دالکی، شیراز: نوید.
حسینی، مریم، و شکیبی، نسرین. (1391). «سفر قهرمان در داستان حمام بادگرد بر اساس شیوهی تحلیل کمپبل و یونگ». ادبپژوهی، شماره22، صص33-63.
خالقی مطلق، جلال. (1362). «گردشی در گرشاسبنامه». ایران نامه، شماره 3، صص388- 423.
دوبوکور، مونیک. (1383). رمزهای زندهی جان. ترجمهی جلال ستاری، تهران: مرکز.
زﻣﺮدی، ﺣﻤﯿﺮا. (1382). ﻧﻘﺪ ﺗﻄﺒﯿﻘﯽ ادﯾﺎن و اﺳﺎﻃﯿﺮ. ﺗﻬﺮان: زوار.
زند بهمن یسن. (1370). تصحیح متن و آوانویسی و برگردان فارسی از محمد تقی راشد محصل، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ستوده، غلامرضا. (1369). نمیرم از این پس که من زنده‌ام: (مجموعه مقالات کنگرهی جهانی بزرگ‌داشت فردوسی)، تهران: دانشگاه تهران.
سرکاراتی، بهمن. (1378). «پهلوان اژدرکش در اساطیر و حماسهی ایران». سایههای شکارشده، تهران: قطره.
شمیسا، سیروس. (1383). نقد ادبی. تهران: فردوس.
فَرَنْبَغْ دادَگی. (1385). بندهش. گزارش مهرداد بهار ، تهران: توس.
فروید، زیگموند. (1373). «خود و نهاد». ارغنون، ترجمهی ح. پاینده، سال 1، شماره 3، صص229-252.
- (1/1382). «رئوس نظریة روانکاوی». ارغنون، ترجمهی ح. پاینده، سال 9، شماره 22، صص1-74 .
- (2/ 1382). «ضمیر ناخودآگاه». ارغنون، ترجمه ش. وقفی‌پور، سال 9 ، شماره 21، صص 133-152.
کریستین سن، آرتور. (1384). نمونههای نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانهای ایرانیان. ترجمهی ژاله آموزگار- احمد تفضلی، تهران: چشمه.
کمبل، جوزف.(1385). قهرمان هزارچهره. ترجمهی شادی خسروپناه، مشهد: گل آفتاب.
گرین، ویلفرد، لی مورگان، ارل لیبر، جان ویلینگهم. (1376). مبانی نقد ادبی. ترجمهی فرزانه طاهری، تهران: نیلوفر.
مدبری، محمود. (1388). «بررسی تطبیقی سفرهای دریایی گرشاسب و داستان اسکندر». مجله مطالعات ایرانی، سال 8، شماره 16، صص263-280.
مورنو، آنتونیو. (1386). یونگ، خدایان و انسان مدرن. تهران: غزال.
مهرکی، ایرج. (1380). «تحول شخصیت گرشاسب در اسطوره و حماسه». ادبیات و زبانها، سال 7، شماره 32، صص197-214.
میرفخرایی، مهشید. (1367). ترجمهی روایت پهلوی. تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ندیم، مصطفی. (1376). گرشاسب در پویه ادب فارسی. شیراز: گلستان.
ووگلر، کریستوفر. (1387). سفر نویسنده. ترجمهی محمد گذرآبادی، تهران: مینوی خرد.
هینلز، جان. (1384). شناخت اساطیر ایران. ترجمهی ژاله آموزگارـ احمد تفضلی، تهران: چشمه.
یاحقی، محمدجعفر. (1389). فرهنگ اساطیر. تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی سروش.
یسنا. (1356). به اهتمام ابراهیم پور داوود، تهران: دانشگاه تهران.
یشتها. (1307). به اهتمام ابراهیم پورداوود ، ج 1 و 2 ، بمبئی: انتشارات انجمن زردشتیان.
یونگ، کارل گوستاو. (1386). انسان و سمبولهایش. ترجمهی محمود سلطانیه، تهران: جامی.
Adams, M. V. (2008), “The Archetypeal School”.The Cambridge Companion to Jung, New York: Cambridge Univ., pp. 107-124.
Jung, C. G. (1931), Psychology of the Unconscious, tr. B. M. Hinkle, New York: Dodd, Mead and Company
Idem (1934–1954), The Archetypes and the Collective Unconscious. Collected Works Vol.9 Part 1, Translated from German to English by R. F. C. HULL, 2nd Ed., London: Routledge, The Concept of the Collective Unconscious.
', './data/jba/coversheet/cover_en.jpg'))