آموزگار، ژاله.(1389). تاریخ اساطیری ایران. تهران: سمت.
آیدنلو، سجاد. (1386). «بررسی سه بیت از داستان رستم و اسفندیار». پژوهش‌های ادبی، سال 5، شماره 18، صص 9- 32
ــــــــــــ. (1390). «ویژگی روایات و طومارهای نقّالی». بوستان ادب، سال 3، شماره‌ی 1، صص 1- 28.
ابن‌اثیر، عزّالدین.(1383). تاریخ کامل. ترجمه‌ی سیّدمحمّدحسین روحانی، تهران: اساطیر.
ابن‌خلدون. (1383). العبر. ترجمه‌ی عبدالمحمّد آیتی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
اکبری مفاخر، آرش. (1390). «کریمان کیست؟». جستارهای ادبی، سال 44، شماره 174، صص 15- 37.
انجوی شیرازی، سیّدابوالقاسم. (1369). فردوسی نامه. 3 جلد، تهران: علمی.
ایرانشان بن ابیالخیر. (1370). بهمننامه. تصحیح رحیم عفیفی، تهران: علمی و فرهنگی.
بانوگشسب‌نامه. (1382). تصحیح روح‌انگیز کراچی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
بَرزونامه، شاه‌نامه‌ی کردی. (1391). ترجمه‌ی منصور یاقوتی، تهران: ققنوس.
بلعمی، ابوعلی. (1386). تاریخ بلعمی. تصحیح محمّد تقی بهار- محمّد پروین گنابادی، تهران: هرمس.
بهار، مهرداد. (1381). پژوهشی در اساطیرایران. تهران: آگه.
بیژن‌نامه. نسخه‌ی کتابخانه بادلیان، به شماره MS.pers.e.14.
بیژن‌نامه. نسخه‌ی موزه‌ی بریتانیا، به شماره‌یor.2946 .
جیحونی، مصطفی. (1380الف). شاه‌نامه‌ی فردوسی، کتاب صفر. اصفهان:شاهنامهپژوهی.
ـــــــــــــــــ. (1380ب). حماسهآفرینان شاهنامه. اصفهان: شاهنامهپژوهی.
حماسه‌ی برزونامه. ( 1384). تصحیح علی محمّدی، همدان: دانشگاه بوعلی سینا.
حمیدیان، سعید. (1372). درآمدی براندیشه و هنر فردوسی. تهران: مرکز.
خالقیمطلق، جلال. (1386). «بیژن و منیژه». دانش‌نامه‌ی زبان و ادبیات فارسی، ج2، به سرپرستی اسماعیل سعادت، تهران: فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
ـــــــــــــــــ. (1386).« اهمّیت و خطر مآخذ جنبی در تصحیح شاهنامه». سخن‌های دیرینه، بهکوشش علی دهباشی، تهران: افکار.
ـــــــــــــــــــ. (1391). «درفش پهلوانان و شاهان». دانش‌نامه‌ی زبان و ادبیات فارسی، ج3، به سرپرستی اسماعیل سعادت، تهران:فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
ـــــــــــــــــ. (1361). «فرامرزنامه». ایران‌نامه، آمریکا، سال1، صص 22- 45.
ـــــــــــــــــ. (1389). یادداشت‌های شاهنامه. تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.
خطیبی، ابوالفضل. (1383).«بیژن و منیژه». دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج13، تهران: مرکز دایره‌المعارف اسلامی.
خواندمیر، غیاث‌الدین حسینی. (1362). تاریخ حبیب السیر. تهران: کتابفروشی خیام.
داستان بیژن و منیژه از شاه‌نامه‌ی فردوسی. (1376). تصحیح مهدی قریب، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
دانش‌پژوه، محمدتقی. (1348). فهرست میکرو‌فیلم‌های دانشگاه تهران. ج1، تهران: دانشگاه تهران.
رستگارفسایی، منصور. (1388)، فرهنگ نام‌های شاهنامه، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ریاحی، محمّدامین. (1387). فردوسی. تهران: طرح نو.
سرامی، قدم‌علی. (1388). از رنگ گل تا رنج خار. تهران: علمی و فرهنگی.
سلمی، عباس. (1374). «بیژن‌نامه». فرهنگ، شماره 16، صص 221- 238.
سودآور، ابوالعلاء. (1374). «ظفرنامه و شاه‌نامه‌ی مستوفی». ایران‌شناسی، سال 7، شماره 4، صص 752- 761.
شاه‌نامه‌ی کردی. (1389). تصحیح ایرج بهرامی، تهران: آنّا.
شایست ناشایست. (1369). ترجمه‌ی کتایون مزداپور، تهران: موسّسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
شبرنگ‌نامه. مندرج در نسخه‌ی‌خطی شاهنامه موزه‌ی بریتانیا، به شماره 2926 .
شکوهی، فریبا. (1384). «برزونامه». دانش‌نامه‌ی زبان و ادب فارسی، ج1، به سرپرستی اسماعیل سعادت، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
شیرویه‌ی نامدار. (1384). ویراستار علی‌رضا سیف‌الدینی، تهران: ققنوس.
صفا، ذبیح الله. (1352). حماسهسرایی در ایران. تهران: امیرکبیر.
طبری، ابوجعفرمحمّدبن جریر. (1384). تاریخ الرسل و الملوک. ترجمه‌ی صادق نشات، تهران: علمی و فرهنگی.
طومار شاه‌نامه‌ی فردوسی. (1381). به کوشش احمد هاشمی- سیدمصطفی سعیدی، تهران: خوش‌نگار.
طومار کهن جهانگیرنامه. (1375). بهکوشش جمشید صداقت نژاد، تهران: نیما.
طومار کهن شاه‌نامه‌ی فردوسی. (1390).بهکوشش جمشید صداقت‌نژاد،تهران: دنیای کتاب.
طومار نقّالی شاهنامه. (1391). ویرایش سجّاد آیدنلو، تهران: به‌نگار.
عطایی، برزونامهی‌جدید. دستنویس کتابخانه‌ی‌پاریس، به شماره 1189.
ــــــ. برزونامه‌ی جدید، نسخه‌ی آنکتیل دوپرون، به شماره R.9 .804
فان دن برخ، گابریله. (1390). «شبرنگ‌نامه». ترجمه‌ی ابوالفضل خطیبی. دانش‌نامه‌ی زبان و ادبیات فارسی، بهکوشش اسماعیل سعادت، ج4، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
فرامرزنامه.(1382). تصحیح مجید سرمدی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. تصحیح جلال خالقیمطلق، تهران: مرکزدایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
ــــــــــــــــــــ. (1384). شاه‌نامه‌ی فردوسی. چاپ عکسی از روی نسخه‌ی خطی کتابخانه بریتانیا به شماره Add.21.103، تهران: طلایه.
ـــــــــــــــــــ. (1386). شاه‌نامه‌ی فردوسی، چاپ بروخیم، تصحیح عباس اقبال، مجتبی مینوی، سعید نفیسی، بهکوشش بهمن خلیفه، تهران: طلایه.
ـــــــــــــــــــ. (1380). شاه‌نامه‌ی فردوسی. تصحیح و توضیح ملکالشّعراء بهار، به کوشش علی میرانصاری، تهران: اشتاد.
ـــــــــــــــــــ. (1386). شاهنامه فردوسی. تصحیح ژول مول، تهران: الهام.
ـــــــــــــــــــ. (1382). شاهنامه فردوسی. چاپ مسکو، بهکوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.
ــــــــــــــــ. (1379). شاه‌نامه‌ی فردوسی همراه با خمسه‌ی نظامی. [نسخه‌ی‌سعدلو]، تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.
فرنبغ دادگی. (1380). بندهش. گزارش مهرداد بهار، تهران: توس.
قصّه‌ی حسین‌کردشبستری. (1388). بهکوشش ایرج افشار و مهران افشاری، تهران: چشمه.
کوسج، شمسالدین. (1387). برزونامهیکهن. تصحیح اکبر نحوی، تهران: میراث مکتوب.
گردیزی، ابوسعید عبدالحی. (1384). زین الاخبار. به اهتمام رحیم رضازاده ملک، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
گریمال، پیر.(1378). فرهنگ اساطیر یونان و روم. ترجمه‌ی احمد بهمنش، تهران: امیرکبیر.
گورانی، مصطفی بن محمود. (1389). «بیژن و منیجه»، شاه‌نامه‌ی کردی. تصحیح ایرج بهرامی، تهران: آنا.
مادح، قاسم. (1380). جهانگیرنامه. بهکوشش ضیاءالدین سجادی، تهران: موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران- دانشگاه مک گیل.
متینی، جلال. (1360). «درباره‌ی بیژن‌نامه». آینده، سال 7، شماره4. صص32-36.
مجمل التواریخ والقصص. (1383). تصحیح محمّدتقی بهار، تهران: دنیای کتاب.
مختاری، عثمان. (1377). شهریارنامه. بهکوشش غلامحسین بیگدلی، تهران: پیک فرهنگ.
مرتضوی، منوچهر. (1385). فردوسی و شاهنامه. تهران: توس.
مستوفی، حمدالله (1377). ظفرنامه، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
مسعودی، علی بن حسین. (1381). التنبیه والاشراف. ترجمه‌ی ابوالقاسم پاینده، تهران: علمی و فرهنگی.
مشکین‌نامه. (1386). طومارنقّالی حسین بابا مشکین، به اهتمام داوود فتح‌علی بیگی، تهران: نمایش.
معین، محمّد. (1367). «روزشماری در ایران باستان و آثار آن در ادبیات فارسی». مجموعه مقالات محمّد معین، به کوشش مهدخت معین، تهران: معین.
مقدسی، مطهربن طاهر. (1386). آفرینش و تاریخ. ترجمه‌ی محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: آگاه.
منصوری، یدالله. (1386).«بیژن‌نامه». دانش‌نامه‌ی زبان و ادبیات فارسی، جلد 2، به سرپرستی اسماعیل سعادت، تهران: فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
منوچهرخان حکیم. (1384). اسکندرنامه. به کوشش علی‌رضا ذکاوتی قراگزلو، تهران: میراث مکتوب.
ــــــــــــــــــ. (1388). اسکندرنامه.بهکوشش علی‌رضا ذکاوتی قراگزلو،تهران: سخن.
مول، ژول. (1345). دیباچه‌ی شاهنامه. ترجمه‌ی جهانگیر افکاری، تهران: سازمان کتاب‌های جیبی.
میرخواند. (1338). تاریخ روضه‌الصّفا. تهران: خیام.
نثر نقّالی شاهنامه. دستنویس کتابخانه مجلس شورای اسلامی، به شماره 90069 .
نحوی، اکبر. (1391). «فرامرزنامه». دانش‌نامه‌ی زبان و ادب فارسی، ج 4، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ــــــــــــــ. (1380). «ناگفتههایی درباره‌یبرزونامه». مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، سال 34، شماره‌های 1و 2، صص 371-388.
نلدکه، تئودور. (1384). حماسه‌ی ملّی ایران. ترجمه بزرگ علوی، تهران: نگاه.
واحددوست، مهوش. (1379). «بیژن». دانش‌نامه‌ی جهان اسلام، جلد5، تهران: بنیاد دایره المعارف اسلامی.
هفت لشکر.( 1377). تصحیح مهران افشاری- مهدیمداینی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
هنوی، ویلیام. (1376). «برزونامه». دانش‌نامه‌ی جهان اسلام، ج3، تهران: بنیاد دایره المعارف اسلامی.
KhaleghiMotlagh, Jalal .(1989). “Bîžan”. Encyclopedia Iranica, Edited by Ehsan Yarshater, New York: vol IV,pp 309-310.
', './data/jba/coversheet/cover_en.jpg'))
