A Single-Verse Analysis of Sa’di and Hafez for a Better Understanding of the Basic Concept of Formalist Approach  

Document Type : Research Paper

Abstract

 R. Amini *
Shiraz University
 
Abstract
Formalism is one of the modern literary theories which has yet not been fully discussed in relation to traditional literary theory. The first section of this study proposes that this basic theoretical investigation starts with the most important concept of Formalism which is called “procédé” in French. The term which has been translated into different Person equivalences like “/tamhid-e sabki/, /xat-e mashi/, /fan/, /sana'at/, /shegerd/, /abazaar/, /faraagard/, /far'aayand/”, has not been discussed in detail. Therefore, in the first section of the study, the translations and then, the definitions of this concept from original references have been examined. The analysis of the examples and, specifically, the examination of how a common theme is stated progressively in different couplets show that both viewpoints attempt to find a collection of nuanced linguistic changes of poetry and define them. These changes, which are the basis of beauty and symmetry of poetry, consist of a wide scope of components such as the number of syllables, circumlocution, repetition, and/or the substitution of the elements of speech. And they basically include the selection and combination of speech in any form that the conscious or unconscious stream of the poet’s mind which leads to the creation of excellent fragments of poetry. In the second section of the study, a very beautiful couplet from Sa’di and also, a couplet from Hafiz have been analyzed and then, by providing various pieces of evidence and argumentative discussion it has been shown that through appropriate understanding of the concept a new and deeper reading of both Formalism and the traditional sources of Persian poetry can be achieved.     
 
 
*  Associate Professor in Persian Language & Literature, Mza130@yahoo.com

Keywords

References

امینی، محمدرضا. (1384). «تأملی درباره‌ی جنبه‌های نمایشی ادبیات فارسی». علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دوره‌ی 22، شماره‌ی 42،  صص 203-216.
ایگلتون، تری. (1368). نظریه‌ی ادبی. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: مرکز.
براهنی، رضا. (1371). طلا در مس. تهران: نویسنده.
تودوروف، تزوتان. (1385). نظریه‌ی ادبیات، متن‌هایی از فرمالیست‌های روس. ترجمه‌ی عاطفه طاهایی، تهران: اختران.
حافظ، شمس‌الدین محمد. (1371). دیوان حافظ. تصحیح محمد قزوینی، تهران: اساطیر.
خرمشاهی، بهاءلدین. (1378). حافظ‌نامه. تهران: علمی و فرهنگی.
خواجوی کرمانی. (1336 [تاریخ مقدمه]). دیوان. به اهتمام و تصحیح احمد سهیلی خوانساری، تهران: بارانی و محمودی.
خیام، عمر. (1383). خیام صادق. مجموعه‌ی آثار صادق هدایت درباره‌ی خیام. گردآوری جهانگیر هدایت، تهران: چشمه.
سِلدُن، رامان. (1372). راهنمـای نظـریه‌ی ادبی معاصر. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: طرح نو.
سوسور و دیگران. (1380). ساخت‌گرایی، پساساخت‌گرایی و مطالعات ادبی. ترجمه‌ی فرزان سجودی و دیگران، تهران: حوزه‌ی هنری تبلیغات اسلامی.
سعدی، مصلح ابن عبدالله. (1379). کلیات سعدی. تصحیح محمد علی فروغی و بهاءالدین خرمشاهی، تهران: دوستان.
نفیسی، آذر. (1368). «آشنایی‌زدایی در ادبیات». کیهان فرهنگی، شماره‌ی 62، صص 34 - 37.
نیوا، ژرژ. (1377). «نظر اجمالی به فرمالیسم روس». ترجمه‌ی رضا سید حسینی، ارغنون، شماره‌ی 4، صص 17-26.
ولک، رنه. (1388). تاریخ نقد جدید. ترجمه‌ی سعید ارباب شیرانی، تهران: نیلوفر.
یوشیج، نیما. (1370). مجموعه‌ی کامل اشعار نیما یوشیج. تدوین سیروس طاهباز، تهران: نگاه.
Delcroix et al. (1987). Méthodes du texte Introduction aux études littéraires. Louvain-la-Neuve,  Duculot.
Khattate, Nasrine. (2005).  "Le langage du silence chez Sohrab Sepehrî et Arthur Rimbaud", Plume, première année, numero 2, Automne-hiver ,PP. 78-104.
Lakoff, George, et al. (1980). Metaphors We Live By. Chicago: The University of Chicago Press.

Files

Share

How to cite

Statistics