war psychology in Shahname Ferdowsi

Document Type : Research Paper

Author

Abstract

Psychological attitudes in Shahname Ferdowsi .
Shahname ferdowsi is on epic letter whose most part in consisted of war since human force is one of the most influential factors on war, commanders’ and soliders’ manner plays on effective role in determining war’s end; therefore identificating and foresighting these people’s behaviour can lead the war progress.
Psychology is the knowledge of knowing people and analying their subsequent behaviour .By goining this knowledge one can coutrol peoples’ behaviour to reach a specific goal.Hakim Toos’s knowledge of this science has caused the real or imaginative characters of his mind by means of it’s basic techniques has been able to control his own soliders’ manners and take adventage of them to win as Well as to destroy the enemy’s Spirit to defeat them. The aim of this study is to identify these techniques and their usage by martial forces in Shahname Ferdowsi.

Keywords: attitude, war ,psychology,shahname , Ferdowsi epic

Keywords

Main Subjects


آقاحسینی، حسین و ربانی، رسول. (1383). «تحلیلی بر مسایل اجتماعی در نخستین داستان‌های شاهنامه» (داستان‌های کیومرث، هوشنگ و طهمورث). نشریه‌ی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، دوره جدید، شماره 15، صص1-22.
افتخاری، سیداسماعیل. (1383). «کارکرد زبان­شناسی در عملیات روانی». فصل‌نامه‌ی سیاست دفاعی، سال 12، شماره 46، صص7-44.
الیاده، میرچا. (1368). ادبیات شفاهی. ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران: مجله نمایش.
خداپناهی، محمدکریم. (1390). انگیزه و هیجان. تهران: سمت.
دانش­پژوه، منوچهر. (1381). روش دلاوری و جنگاوری. تهران: اهل قلم.
رضوان، شفیق. (1375). رفتار و مدیریت. ترجمه‌ی کاظم چایچیان، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی.
ریچاردسون، اف. ام. (1369). روحیه‌ی جنگی و عوامل روانی جنگ. ترجمه‌ی پیروز ایزدی، تهران: دانشگاه امام حسین.
ریو، مارشال. (1380). انگیزش و هیجان. ترجمه‌ی یحیی سید محمدی، تهران: ویرایش.
سلیمی، سیدحسین. (1368). روا‌نشناسی نظامی. تهران: نی.
سیف، علی اکبر. (1368). روان­شناسی پرورشی (یادگیری و آموزش). تهران: آگاه
شوقی، عباس. (1350). فردوسی پاکزاد. تهران: مؤسسه مطبوعات عطائی.
عنصرالمعانی، کیکاوس بن اسکندر. (1345). قابوسنامه. به اهتمام و تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
فردوسی، ابوالقاسم. (1385). شاهنامه. تصحیح سعید حمیدیان، ج1، 3، 4، 5، 6، 7 و 8، تهران: قطره.
ــــــــــــــــــ. (1368). شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق، دفتر دوم، تهران: روزبهان.
کریستنسن، آرتور. (1379). ایران در زمان ساسانیان. ترجمه‌ی رشید یاسی، تهران: قصه­پرداز.
کزازی، میرجلال‌الدین. (1384). نامه‌ی باستان. ج6، تهران: سمت.
کریمی، یوسف. (1377). روان­شناسی اجتماعی (نظریه­ها، مفاهیم و کاربردها). تهران: ارسباران.
لفرانسو، کی­آر. (1382). نظریه­های یادگیری انسان. ترجمه‌ی یحیی سیدمحمدی، تهران: روان.
لون بدار، ژوژه دزیل و لامارش، لوک. (1390). روان‌شناسی اجتماعی. ترجمه‌ی حمزه گنجی، تهران: ساوالان.
موسوی سیدکاظم و خسروی، اشرف. (1387). «آنیما و راز اسارت خواهران همراه در شاهنامه». پژوهش زنان، سال ، دوره‌ی6، شماره‌ی3، صص 133-153.
موسوی، سیدکاظم، صفری، جهانگیر و ظاهری، ابراهیم. (1392). «تحلیل شخصیت رستم و سهراب». شعر پژوهی(بوستان ادب)، سال5، شماره‌ی 2 (پیاپی16)، صص 151-176.
موسوی، کاظم. (1387). آیین جنگ در شاهنامه‌ی فردوسی. تهران: زائر آستانه مقدسه.
مهاجرانی، سیدعطاءالله. (1382). گزند باد. تهران: اطلاعات.
هرگنهان، السون. (1379). روان­شناسی یادگیری. ترجمه‌ی ‌علی‌اکبر سیف، تهران: آگاه.
هومر، (1372). ایلیاد. ترجمه‌ی سعید نفیسی، تهران: علمی فرهنگی.