A Representation of Social Actors in Bahar Critical Poems Based on Critical Discourse Analysis Approach

Document Type : Research Paper

Author

Abstract

Critical Discourse Analysis is an interdisciplinary area of language study which roots in Critical Linguistics.This approach believes that all texts are ideologically loaded. It aims to reveal the hidden power relations, dominance, social inequality and the abuse of power. Most of the critical discourse analysts focus on linguistic realization in analyzing texts while Van Leeuwen introduces a socio-semantic network for representing social actors.This research aims to analyze, based on Van Leeuwen approach, Bahar’s political poems to show how Bahar represented social actors in Mashroote era. Did he represent them explicitly or implicitly? To answer the research question, first of all the discursive political poems were selected, then the socio-semantic categories were counted to define the number of occurrences. The results show that Bahar represented the social actors by applying the explicit categories such as Nomination, Individualization, and Honorification. Appraisement, Collectivization, and Activation are other categories which are applied a lot. Bahar’s ideologies and beliefs organized and controlled the representation of social actors.
Keywords: critical discourse analysis, socio-semantic category, Bahar's critical poems, explicit and implicit category

Keywords


بهار، محمدتقی. (1368). دیوان اشعار. تهران: توس.
پوشنه، آتنا و بابک معین، مرتضی. (1392). «تحلیل گفتمان انتقادی در اثری از ابراهیم گلستان با استفاده از مؤلفه‌های جامعه‌شناختی- معنایی گفتمان‌مدار با توجه به بازنمایی کارگزاران اجتماعی». فصلنامه‌ی جستارهای زبانی، شماره‌ی 2، صص 1-25.
حق‌پرست، لیلا. (1391). «شیوه‌های تصویرسازی کارگزاران اجتماعی در داستان بهمن از شاهنامه  و بهمن‌نامه (بر اساس مؤلفه‌های جامعه‌شناختی – معنایی در تحلیل گفتمان)». فصلنامه‌ی پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی، شماره‌ی2،صص 45-62.
حیدری تبریزی، حسن و رزمجو، سیدآیت‌اله. (1384). «شیوه‌های تصویرسازی کارگزاران اجتماعی در گفتمان فارسی: تحلیل توجیهی گفتمان با عنایت به مؤلفه‌های جامعه‌شناختی- معنایی». نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، شماره 195، صص1-31.
دهخدا، علی اکبر. (1373). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران.
رستگار، مریم. (1390). چگونگی بازنمایی شخصیت زن در آثار رمان‌نویسان زن ایرانی (تحلیلی از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی). پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس.
صاحبی، سیامک و فلاحی، محمدهادی و توکلی، نسترن. (1389). «بررسی و نقد روایی گلستان بر اساس نظریه تحلیل انتقادی گفتمان». فصلنامه پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شماره 16، صص109-133.
فلاحی، محمدهادی. (1388). «شیوه‌های بازنمایی کارگزاران اجتماعی در نشریات دوره‌ی مشروطه از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی با عنایت به مؤلفه‌های گفتمان مدار جامعه‌شناختی – معنایی». مجله‌ی تخصصی زبان‌شناختی و گویش‌های خراسان، دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی مشهد، شماره 1، صص 51-73.
محسنی، ناصر. (1389). «بازتاب زیبایی‌شناختی و جامعه‌شناختی آیات و احادیث در شعر بهار». فصلنامه ادبیات و هنر دینی، شماره اول، صص161-180.
یارمحمدی، لطف‌اله و یمینی، مرتضی و قنبری، لیلا. (1389). «مقایسه­ی تحلیل انتقادی گفتمان داستان‌های کوتاه معاصر بزرگسالان و داستان‌های کوتاه معاصر نوجوانان». مجله مطالعات ادبیات کودک، شماره اول، صص 143-166.
یارمحمدی، لطف اله. (1385). ارتباطات از منظر گفتمان‌شناسی انتقادی. تهران: هرمس.
­­­­­­­­____________  (1383). گفتمان‌شناسی رایج و انتقادی. تهران: هرمس.
Paltridge, B. (2006). Discourse Analysis. London: Continuum.
Van leeuwen, T. (2008). Discourse and Practice New tools for Critical Discourse Analysis. New York: Oxford University Press.
Simpson, P., Mayer, A. (2010). Language and power. London: Routledge.
Wodak, R., Meyer, M. (2001). Methods of Critical Discourse Analysis. London: SAGE Publisher.