ابن ابییعقوب، احمد. [ابن واضح یعقوبی]. (2536). البلدان. ترجمهی محمد ابراهیم آیتی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ایرانی، ناصر. (1380). هنر رمان. تهران: آبانگاه.
بدیعی، ربیع. (1362). جغرافیای مفصّل ایران. 3ج، تهران: اقبال.
بهار، مهرداد. (1381). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: آگاه.
بیرونی، ابوریحان. (1352). آثار الباقیه. ترجمهی اکبر داناسرشت، تهران: ابن سینا.
حدودالعالم. (1362). به کوشش منوچهر ستوده، تهران: طهوری.
دادگی، فرنبغ. (1380). بندهش. ترجمهی مهرداد بهار، تهران: توس.
رزمجو، حسین. (1381). قلمرو ادبیات حماسی ایران. تهران: علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
رستگار فسایی، منصور. (1381). فردوسی و هویتشناسی ایرانی. تهران: طرح نو.
سرّامی، قدمعلی. (1383).از رنگ گل تا رنج خار(شکلشناسی داستانهای شاهنامه فردوسی). تهران: علمی و فرهنگی.
شکری، فدوی. (1386). واقعگرایی در ادبیات داستانی معاصر ایران «رمان». تهران: نگاه.
شهیدی مازندرانی، حسین. (1377). فرهنگ شاهنامه(نام کسان و جایها). تهران: بلخ.
صفا، ذبیح الله. (1389). حماسهسرایی در ایران. تهران: امیرکبیر.
فردوسی، ابوالقاسم. (1373). شاهنامه. 8جلد، به کوشش جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دایرهالمعارف بزرگاسلامی.
قزوینی، میرزا محمدخان. (1332). بیست مقاله قزوینی. با مقدمهی عباس اقبال، 2جلد، تهران: چاپخانهی شرق.
کزازی، میرجلالدین. (1372). رؤیا، حماسه، اسطوره. تهران: مرکز.
کریمان، حسین. (1375). پژوهشی در شاهنامه. به کوشش علی میرانصاری، تهران: سازمان اسناد ملی ایران.
لسترنج، گای. (1364). جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی. ترجمهی محمود عرفان، تهران: علمی و فرهنگی.
مازرولف، اوّلریش. (1380). شاهنامه و هویت ایرانی. تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
نولدکه، تئودور. (1337). حماسه ملی ایران. ترجمه بزرگ علوی، تهران: سپهر.
وامقی، ایرج. (1360). «چهار جهت اصلی در ایران باستان». چیستا، شهریور، شماره 1، صص55-64.
یکتایی، مجید. (1350). تاریخشناسی، نقدی بر تاریخ و تاریخنگاری. تهران: کاخ چاپ.
', './data/jba/coversheet/cover_en.jpg'))