اسلامی ندوشن، محمدعلی. (1379). خیام و درد روشن بینی. فصلنامهی هستی، تهران: 1379.
البستانی، فؤاد أفرام. (1998م). المجانی الحدیثه. قم: انتشارات ذوی القربی.
جعفری، محمدتقی. (1365). تحلیل شخصیت خیام. تهران: کیهان.
حافظ، شمسالدین محمد. (1374). دیوان. تهران: صفی علی شاه.
حسین، طه. (1344). در زندان ابوالعلاء المعری. ترجمه حسین خدیو جم، تهران: زوار.
حسین، طه. (1988). من تاریخ الادب العربی. ج3، ط4، بیروت: دارالعلم للملایین.
حمزه زاده، نساء. (1381). دوبیتی های باباطاهر. تهران: طلایه.
حموی، یاقوت. (بیتا). معجم الادباء. مصر: دارالفکر.
خیام، عمر. (1380). نوروزنامه. تصحیح مجتبی مینویی، تهران: اساطیر.
الدباب، عبدالمجید. (1986م). ابوالعلاء المعری الزاهد المفتری علیه. مصر.
ذکاوتی قراگزلو، علیرضا. (1375). آیا ابوالعلاء ملحد بوده است؟ مجلهی شعر، 20.
صراف، حامد. (1938م). عمر الخیام. بغداد.
الفاخوری، حنا. (1378). تاریخ ادبیات زبان عربی. ترجمهی عبدالحمید آیتی، تهران: توس.
فروخ، عمر. (1348). عقاید فلسفی ابوالعلاءفیلسوف معره. ترجمهی حسین خدیو جم، تهران: فرانکلین.
فروخ، عمر. (1381). عقاید فلسفی ابوالعلاءفیلسوف معره. ترجمهی حسین خدیو جم، تهران: فیروزه.
فروغی، محمدعلی و قاسم غنی. (1373). رباعیات خیام. به اهتمام ع، جربزهدار، تهران: اساطیر.
قبادیانی، ناصرخسرو. (1370). سفرنامه. تصحیح دبیر سیاقی، تهران: زوار.
قبادیانی، ناصرخسرو. (1372). دیوان. به اهتمام مجتبی مینوی، تهران: دنیای کتاب.
کاسب، عزیزالله. (1366). رباعیات حکیم عمر خیام. تهران.
مهاجر شیروانی، فردین و حسن شایگان. (1370). نگاهی به خیام. تهران: پویش.
نجم رازی. (1374). مرصاد العباد. به اهتمام دکتر محمدامین ریاحی، تهران: علمی و فرهنگی.
ندا، طه. (1380). ادبیات تطبیقی. ترجمهی زهرا خسروی، تهران: فرزان.