Analysis and Decoding the Nonverbal Communication in Sadis Boostan

Document Type : Research Paper

Author

yasouj university

Abstract

Būstān or Sa'dīnāma which depicts Sa'dī's ideal world yields well to interdisciplinary analyses. Nonverbal behavior plays important roles in communicative processes: it can be complimentary, denying, repetitionary, controlling, substitutive and emphatic; and sometimes it might play multiple roles. Researchers believe that in some occasions nonverbal communication is more important than verbal communication. Ray Birdwhistell and Albert Mehrabian, pioneering researchers in the field of nonverbal communication, believe 65 to 93 percent of meanings and purposes are conveyed through nonverbal communication. In this paper, the researchers have analyzed nonverbal communication in Būstān and have discovered that in terms of nonverbal communication, Sa'dī meticulously paid attention not only to body language, and the language of objects such as gifts, possessions, clothes, and jewelries, but also to paralinguistic elements such as tone, and words per minute (wpm). Being well aware of the impact of nonverbal communication, and connecting it with verbal communication, Sa'dī could help the transfer of meaning across the dramatic world of his poetry.
keywords: Communication, Nonverbal Communication, Body Language, Message Transmission, Būstān, Sa'dī
 

Keywords


آذربایجانی و همکاران. (۱۳۸۷). روانشناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
اسمیت، آلفرد جی. (۱۳۸۱). ارتباطات و فرهنگ. ج۲، ترجمه‌ی اکرم هادی‌زاده مقدم و همکاران، تهران: سمت.
باقری خلیلی، علی‌اکبر و مرضیه زُلیکانی. (۱۳۹۴). «تحلیل سیاسی زبان بدن در تاریخ بیهقی». ‌متن‌پژوهی ادبی، شماره۶۵،  صص۷۹-۹۹.
برکو، روی. ام و همکاران. (۱۳۷۸). مدیریت ارتباطات؛ فردی و عمومی. ترجمه‌ی سیدمحمد اعرابی و داوود ایزدی، تهران: پژوهش‌های فرهنگی.
بی‌نیاز، فتح‌الله. (۱۳۸۷). درآمدی بر داستان‌نویسی و روایت‌شناسی؛ با اشارهای موجز به آسیبشناسی رمان و داستان کوتاه در ایران. ‌تهران: افراز.
پیز، آلن. (۱۳۸۶). زبان بدن؛ راهنمای تعبیر حرکات بدن. ترجمه‌ی سعیده لرپری زنگنه، ‌تهران: جانان.
پیس، ‌آلن و باربارا پیس. (۱۳۸۸). کتاب جامع ارتباطات غیرکلامی؛ زبان بدن. ترجمه‌ی فریبرز باغبان، ‌تهران: پژوهش توس.
حاجتی، ‌سمیه. (۱۳۸۹). تحلیل ارتباطات غیرکلامی در داستان‌های مصطفی مستور. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان.
رابیگر، ‌‌مایکل. (۱۳۸۳). کارگردانی مستند. ترجمه‌ی‌ حمید‌رضا ‌احمدی‌ لاری، ‌تهران: ساقی.
رضایی، ایرج. (۱۳۹۳). «نقش رفتارهای غیرکلامی در ارتباطات انسانی از منظر آیات و روایات اسلامی». بصیرت و تربیت اسلامی، شماره۳۱، صص۴۷-۷۲.
رضی، احمد و سمیّه حاجتی. (۱۳۹۰). «تحلیل نشانه‌های ارتباط غیرکلامی در داستان دو دوست». مطالعات ادبیّات کودک، شماره۳، صص۹۱-۱۱۴.
روزبه، محمدرضا. (۱۳۸۱). ادبیات معاصر ایران (نثر). تهران: روزگار.
ریچموند، ویرجینیا و جمیز سی مک‌کروسکی. (۱۳۸۸). رفتارهای غیرکلامی در روابط میان‌فردی (درسنامه‌ی ارتباطات غیرکلامی). ترجمه‌ی فاطمه‌سادات موسوی و ژیلا عبدالله‌پور؛ زیر نظر غلامرضا آذری. تهران: دانژه.
سعدی، مصلح‌الدین. (۱۳۸۱). بوستان (سعدی‌نامه). تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.
صلیبی، ‌ژاسنت. (۱۳۹۰). «تحلیلی بر سهم ارتباطات غیرکلامی در کنش متقابل اجتماعی». جامعه‌پژوهی فرهنگی، ‌سال۲، ‌شماره۲، صص۱۰۱-۱۱۹.
فرگاس، جوزف. پی. (۱۳۷۹). روان‌شناسی تعامل اجتماعی؛ رفتار میان‌فردی. ترجمه‌ی خشایار بیگی و مهرداد فیروزبخت، تهران: ‌ابجد.
فرهنگی، علی‌اکبر. (۱۳۸۰). ارتباطات انسانی. تهران: مؤسسه‌ی خدمات فرهنگی رسا.
ـــــــــــــــــ و حسین فرجی. (۱۳۸۸و۱۳۸۹). «زبان بدن از نگاه مولانا در مثنوی معنوی». فرهنگ و ادب، ج۲، شماره۹، صص۴۲۹-۴۶۲.
مایرز، گیل و میشله مایرز. (۱۳۸۳). پویایی ارتباطات انسانی. ‌ترجمه‌ی حوا صابر آملی. ‌تهران: دانشکده‌ی صداوسیما.
محسنیان راد، ‌مهدی. (۱۳۸۵). ارتباط شناسی. ‌تهران: سروش.
موناری، برونو. (۱۳۸۷). طراحی و ارتباطات بصری؛ رهیافتی بر روششناسی بصری. ترجمه‌ی پاینده ‌شاهنده، تهران: سروش.
وود، جولیاتی. (۱۳۷۹). ارتباطات میان فردی؛ روان‌شناسی تعامل اجتماعی. ترجمه‌ی مهرداد فیروزبخت، تهران: مهتاب.
هارجی، اون و همکاران. (۱۳۸۶). مهارت‌های اجتماعی در ارتباطات میان‌فردی. ترجمه‌ی خشایار بیگی و مهرداد فیروزبخت، تهران: رشد.