ابن مقفع. (1362). کلیله و دمنه. لوسیس شیخو، بیروت: دارالمشرق.
بلعمی، ابوعلی محمدبن محمد. (1353). تاریخ بلعمی. تصحیح محمدتقی بهار، تهران: زوار.
بیرونی، ابوریحان. (1362). تحقیق ماللهند. تهران: موسسه‌ی‌مطالعات و تحقیق فرهنگی.
پراب، ولادیمیر. (1368). ریخت‌شناسی قصه‌های پریان. ترجمه‌ی فریدون بدره‌ای. تهران: توس.
پورداوود، ابراهیم. (1380). فرهنگ ایران باستان. تهران: اساطیر.
ثعالبی، عبدالملک محمدبن ابن اسماعیل. (1368). تاریخ ثعالبی. پیش گفتار و ترجمه محمد فضایلی، تهران: نقره.
دارابی شیرازی، محمدبن محمد. (1357). لطیفه‌ی‌غیبی. شیراز: کتابخانه‌ی‌احمدی شیراز.
دوبلوا، فرانسوا. (1382). برزوی طبیب و منشاء کلیله و دمنه. ترجمه‌ی صادق سجادی، تهران: طهوری.
سرکاراتی، بهمن. (1378). سایه‌های‌شکار شده. تهران: قطره.
طبری، محمدبن جریر. (1362). تاریخ طبری. ترجمه‌ی ابوالقاسم پاینده، تهران: اساطیر.
عبداللهی، منیژه. (1381). فرهنگ‌نامه‌ی‌جانوران در ادب فارسی. تهران: پژوهنده.
فردوسی، ابوالقاسم. (1374). شاهنامه. به کوشش سعید حمیدیان، جلد 3 و 5، تهران: داد.
محجوب، محمدجعفر. (1349). درباره‌ی کلیله و دمنه. تهران: خوارزمی.
نصرالله منشی، ابوالمعالی. (1373) کلیله و دمنه. تصحیح و توضیح مجتبی مینوی، تهران: دانشگاه تهران.
نولدکه، تئودور. (1355). رامایانا. به کوشش اقبال یغمایی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
نولدکه، تئودور. (1369). حماسه‌ی ملی ایران. ترجمه‌ی بزرگ علوی، تهران: جامی.
هال، جیمز. (1380). فرهنگ نگاره ای نمادها در هنر شرق و غرب. ترجمه‌ی رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.
', './data/jba/coversheet/cover_en.jpg'))