آقاجانی، شمس. (۱۳۷۸). «محاوره در شعر امروز». نشریهی بایا، س۱، ش۸و۹.
ابراهیمی جویباری، عسکری. (۱۳۹۰). «بررسی زبان محاوره در دیوان خاقانی». فصلنامهی زبان و ادب فارسی، س۳، ش۶، صص۱-۲۸.
احمدی، بابک. (۱۳۷۲). ساختار و تأویل متن. ج۱، تهران: مرکز.
اخلاقی، اکبر. (۱۳۷۶). تحلیل ساختاری منطقالطیر عطار. اصفهان: فردا.
پورنامداریان، تقی. (۱۳۷۷). خانهام ابری است؛ شعر نیما از سنت تا تجدد. تهران: سروش.
ثروتیان، بهروز. (۱۳۷۵). اندیشه و هنر نیما. تهران: نگاه.
جورکش، شاپور. (۱۳۸۵). بوطیقای شعر نو؛ نگاهی دیگر به نظریه و شعر نیما یوشیج. تهران: ققنوس.
حمیدیان، سعید. (۱۳۸۳). داستان دگردیسی؛ روند دگرگونیهای شعر نیما یوشیج. تهران: نیلوفر.
زرقانی، سیدمهدی. (۱۳۸۳). چشمانداز شعر معاصر ایران. تهران: ثالث.
صمدی، حسین. (۱۳۶۹). کتابشناسی نیما یوشیج. مازندران: کانون فرهنگ و هنر.
صهبا، فروغ. (۱۳۸۴). «کهنگرایی واژگانی در شعر اخوان». دوفصلنامهی پژوهش زبان و ادبیات فارسی، ش۵، صص۴۱-۶۴.
قویمی، مهوش. (۱۳۸۳). آوا و القا؛ رهیافتی به شعر اخوان ثالث. تهران: هرمس.
یوشیج، شراگیم. (۱۳۸۸). یادداشتهای روزانهی نیما یوشیج. تهران: مروارید.
یوشیج، نیما. (۱۳۸۷). مجموعهی اشعار. بهکوشش عبدالعلی عظیمی، تهران: نیلوفر.