آقاگلزاده، فردوس و همکاران.(1390). «سبکشناسی داستان براساس فعل: رویکرد نقشگرا». سبکشناسی نظم و نثر فارسی(بهار ادب)، سال4، شمارهی1(پیاپی11)، صص 243-254.
آلگونهجونقانی، مسعود.(1395). «بررسی انسجام غیرساختاری در غزلی از حافظ». جستارهای زبانی، دورهی7، شمارهی4، صص29-57.
اخلاقی، اکبر.(1377). تحلیل ساختاری منطقالطیر عطار. اصفهان: فردا.
ایشانی، طاهره.(1393). «تحلیل مقایسهای عوامل انسجام متن در دو غزل حافظ و سعدی و تأثیر آن بر انسجاممتن». زبانپژوهی دانشگاه الزهرا، سال8، شمارهی10، صص9-35.
پالمر. فرانک رابرت.(1381). نگاهی تازه به معناشناسی. ترجمهی کوروش صفوی، تهران: مرکز.
پورنامداریان، تقی؛ ایشانی، طاهره.(1389). «تحلیل انسجام و پیوستگی در غزلی از حافظ با رویکرد زبانشناسی نقشگرا». دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی، سال18، شمارهی67، صص7-43.
ترسک، رابرتلارنس.(1380). مقدمات زبانشناسی. ترجمهی فریار اخلاقی، تهران: نی.
سعدی.(1381). کلیات سعدی. براساس تصحیح و طبع شادروان محمدعلی فروغی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران: دوستان.
شفیعیکدکنی. محمدرضا.(1383). موسیقی شعر. تهران: آگاه.
صفوی، کوروش.(1383). درآمدی بر معنی شناسی. تهران: سورهی مهر.
عباسی، محمود و همکاران.(1395). «انسجام واژگانی در متن سوررئالیستی بوف کور بر پایهی نظریهی هالیدی و حسن». جستارهای زبانی، شمارهی34، صص283-308.
لطفیپورساعدی، کاظم.(1371). «درآمدی به سخنکاوی». زبانشناسی، سال9، شمارهی1، صص9-39.
ــــــــــــــــــــــ.(1387). درآمدی به اصول و روش ترجمه. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
موحد، ضیاء.(1378). سعدی. تهران: طرح نو.
مهاجر، مهران؛ نبوی، محمد.(1376). به سوی زبانشناسی شعر، رهیافتی نقش گرا. تهران: مرکز.
نوروزی، حامد؛ غلامحسینزاده، غلامحسین.(1388). «نقش عوامل ربط زمانی در انسجام». کاوشنامه، سال10، شمارهی19، صص97-122.
یاحقی، محمدجعفر؛ فلاحی، محمدهادی.(1389). «انسجام متنی در غزلیات سعدی و بیدل دهلوی و مقایسهی ده غزل سعدی و ده غزل بیدل». نثرپژوهی ادب فارسی، شمارهی24، صص327-346.
Halliday. & R. Hasan.(1976). Cohesion in English. London: Longman.
Halliday. M. AN. (1985). introduction to Functional Grammar, London: Edward Arnold.