Talk / Tägh / Täg /Täk ? A word review in Garshasb Asadi Tusi

Document Type : short article

Authors

1 PhD's Persian literature student in Isfahan university

2 Isfahan University

3 Isfahan university

Abstract

In Persian literature, one of the most considerable reasons in manuscript editing is the treasures of words which stored in these tradition books. Emphasizing for having enough knowledge in facing by these texts is related to the importance of how an encounter with them. In most of these manuscripts because of the mistakes, lack of knowledge, and deliberate preference of the scribers for altering the unknown words, some of these words have changed or forgotten forever. Precision on old manuscripts gives the ability to researcher for finding ancient words that survived from changing by scribers. This article surveys about a word that changed during long time and new face of changed word has accepted by literature society and they have tried to find a reliable meaning for new created word by notice in text pattern and new meaning has entered in dictionaries by new face and original word has forgotten.

Keywords


اسدی طوسی، ابومنصورعلی‌ابن‌احمد. (1390). لغت فرس. ‌تصحیح عباس اقبال‌آشتیانی، تهران: اساطیر.
ـــــــــــــــــــــــــــــ . (1394). گرشاسب‌نامه. چاپ عکسی محمود امیدسالار و همکاران، تهران: سخن.
ـــــــــــــــــــــــــــــ . (1396). گرشاسب‌نامه. ‌تصحیح حبیب یغمایی، تهران: دنیای کتاب.
ـــــــــــــــــــــــــــــ . (860ق). گرشاسب‌نامه. نسخه‌ی خطی مدرسه‌ی سپهسالار، به شماره‌ی بازیابی 1536.
انوری، محمدبن‌محمد. (1376). دیوان انوری. ،به‌اهتمام محمدتقی مدرس‌رضوی، تهران: علمی‌فرهنگی.
براون، ادوارد. (1339). از سعدی تا جامی. به‌ترجمه‌ی علی‌اصغر حکمت، تهران: ابن‌سینا
تاریخ سیستان. (1388). تصحیح ملک‌الشعرای بهار. تهران: زوار.
تبریزی، محمدحسین‌بن‌خلف. (1391). برهان قاطع. به‌اهتمام محمد معین، تهران: امیرکبیر.
تتوی، عبدالرشید‌بن‌عبدالغفور. (1337). فرهنگ رشیدی. به‌کوشش محمد عباسی، تهران: کتابخانه‌ی بارانی.
جوینی، عطاملک‌بن‌محمد. (1385). تاریخ جهانگشای جوینی. ‌تصحیح محمد قزوینی، ج3، تهران: دنیای کتاب.
حسن‌دوست، محمد. (1395). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
حلیمی، لطف‌الله. (بی‌تا).  لغت حلیمی. نسخه‌ی خطی کتابخانه‌ی مجلس، شماره‌ی بازیابی 14112.
خالقی‌مطلق، جلال. (1370). «فرهنگ گرشاسب‌نامه، یادنامهی یغما، صص 67-100
دهخدا، علی‌اکبر. (1377).لغت‌نامه‌ی دهخدا. تهران: دانشگاه تهران.
ذاکرالحسینی، محسن. (1383). «حلیمی و فرهنگ‌هایش»، نامه‌ی فرهنگستان،ضمیمه‌ی شماره‌ی 18، صص 5-34
رواقی، علی. (1380). «شاهنامه را چگونه باید خواند». نامه‌ی انجمن‌، شماره‌ی 2،صص 17-38
ــــــــــ . (1383). «بازهم شاهنامه را چگونه باید خواند». نامه‌ی انجمن‌، شماره‌ی 13، صص 4-53
رودکی، ابوعبدالله جعفربن‌محمد. (1391). دیوان رودکی. تصحیح کامل احمدنژاد، تهران: کتاب آمه.
مختاری غزنوی، عثمان‌بن‌عمر. (1391). دیوان عثمان مختاری. به‌اهتمام جلال‌الدین همایی، تهران: علمی و فرهنگی.
ناصرخسرو. (1368). دیوان ناصرخسرو. ‌تصحیح مجتبی مینوی و همکاران، تهران: دانشگاه تهران.