اسلامیندوشن، محمدعلی. (1392). از رودکی تا بهار. تهران: یزدان.
اشرفزاده، رضا. (1375). آب آتشفروز. تهران: جامی.
برزگرخالقی، محمدرضا؛ کرباسی، عفت. (1390). تصحیح و توضیح مفاتیحالاعجاز فی شرح گلشن. تهران: زوار.
حمیدیان، سعید. (1394). شرح شوق. تهران: قطره.
خرمشاهی، بهاءالدین. (1396). حافظنامه. تهران: سخن.
خطیبرهبر، خلیل. (1376). دیوان حافظ شیرازی. تهران: صفیعلیشاه.
دانته الیگیری. (1378). کمدی الهی. ترجمهی شجاعالدین شفا، تهران: امیرکبیر.
دوبرین، جی، تی، پی. (1375). «قلندریات در شعر عرفانی فارسی از سنایی به بعد». ترجمهی هاشم بناءپور، معارف، شمارهی 37، صص 105-109.
زرینکوب، عبدالحسین. (1385). ارزش میراث صوفیه. تهران: امیرکبیر.
سعدی، مصلحبنعبدالله. (1381). کلیات سعدی. بهکوشش کاظم عابدینیمطلق، قم: نگاران قلم.
سنایی غزنوی،مجدودبنآدم. (1393). دیوان حکیم سنایی. بهکوشش محمدرضا برزگر خالقی، تهران: زوار.
___________________. (۱۳۹۷). حدیقهالحقیقه. بهکوشش محمدجعفر یاحقی و سیدمهدی زرقانی، تهران: سخن.
شفیعیکدکنی، محمدرضا. (۱۳72). تازیانههای سلوک. تهران: آگاه.
_____________________. (1387). قلندریه در تاریخ، دگردیسیهای یک ایدئولوژی. تهران: سخن.
_____________________ . (1389). موسیقی شعر. تهران: آگاه.
_____________________. (1398). تصحیح و توضیح تذکرهالاولیاء. تهران: سخن.
عراقی، فخرالدین عراقی. (1375). کلیات عراقی. به کوشش سعید نفیسی، تهران: سنایی.
عطارنیشابوری،فریدالدین.(1380).دیوان اشعار.به تصحیح تقی تفضلی،تهران: علمیوفرهنگی.
فروزانفر، بدیعالزمان. (1350). سخن و سخنوران. تهران: خوارزمی.
فولادی، علیرضا. (1389). زبان عرفان. تهران: سخن، فراگفت.
مصلح، علیاصغر. (1393). فلسفهی فرهنگ. تهران: علمی.
مولوی، جلالالدین. (1369). فیه ما فیه. به تصحیح بدیع الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.
المیبدی، ابوالفضل رشیدالدین. (1361). کشفالاسرار و عدهالابرار. به سعی علیاصغر حکمت، تهران: امیرکبیر.
نیری، محمدیوسف. (1392). نرگس عاشقان. شیراز: دانشگاه شیراز.
نیکلسون رینولد. (1323). «سنایی پیشرو ایرانی دانته». یادگار، سال1، شمارهی4، صص 48-57.