آقاحسینی، حسین، محبوبه همتیان. (1394). نگاهی تحلیلی به علم بیان. تهران: سمت.
آقازینالی، زهرا، حسین آقاحسینی. (1386). «مقایسهی اجمالی صورخیال در بلاغت فارسی و انگلیسی». گوهر گویا، دورهی 1، شمارهی 1، صص49-77.
آقاگلزاده، فردوس. (1394). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: علمی و فرهنگی.
امیرپور، فرزانه؛ روضاتیان، سیدمریم. (1397). «بررسی الگوی تحلیل گفتمان میشل فوکو و مباحث علم معانی در نامههای عاشقانه چهارمنظومه غنایی». متنشناسی ادب پارسی، شمارهی 2، پیاپی 38، صص53-79.
بستان، زهرا. (1391). «تحلیل گفتمان انتقادی هویت ایرانی در شاهنامه فردوسی». جامعهشناسی تاریخی، دورهی 4، شمارهی 2، پاییز و زمستان، صص 145- 172.
تجلیل، جلیل. (1385). معانی و بیان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
ــــــــــــ (1385). جناس در پهنه ادب فارسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
حسینیمقدم، اسما، ابوالقاسم قوام. (1396). «تحلیل دگرگونی شخصیت شیرین از روایت فردوسی تا روایت نظامی با تکیه بر عناصر گفتمانمدار شاهنامه و خسرو و شیرین». متنشناسی ادب فارسی، شمارهی 4، زمستان، صص93-113.
حلمی، احمد کمالالدین. (1384). دولت سلجوقیان. ترجمه و اضافات عبدالله ناصری طاهری، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
رستگارفسایی، منصور. (1369). تصویرآفرینی در شاهنامه فردوسی. شیراز: دانشگاه شیراز.
رضایی، رضا. (1394). «بلاغت اسلوب تکرار در مضامین طنز محمد مهدی جواهری و تحلیل معانی ثانویه». زبان و ادبیات عربی،شمارهی12،بهار و تابستان،صص101-136.
رمضانی سیاهرودی، صادق. (1395). بررسی و تحلیل گروههای فعلی در شاهنامه و خسرو شیرین با رویکرد تحلیل انتقادی گفتمان. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه بینالمللی قزوین.
زرینکوب، عبدالحسین. (1346). شعر بیدروغ شعر بینقاب. تهران: محمدعلی علمی.
شفیعیکدکنی، محمدرضا. (1366). شاعر آینهها. تهران: آگاه.
_____________________. (1385). موسیقی شعر. تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس. (1386). معانی. تهران: میترا.
_____________. (1386). نگاهی تازه به بدیع. تهران: میترا.
علویمقدم، محمد؛ اشرفزاده، رضا. (1390). معانی و بیان. تهران: سمت.
عبدالقاهر بن عبدالرحمن جرجانی. (1422). اسرار البلاغه فی علم بیان. تحقیق عبدالحمید هنداوی، لبنان: بیروت، دارالکتب العلمیه.
فرکلاف، نورمن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان. ترجمهی فاطمه شایسته پیران و دیگران، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
فخرالدین اسعدگرگانی. (1314). ویس و رامین. به کوشش مجتبی مینوی، تهران: بروخیم.
قجری، حسینعلی؛ نظری، جواد. (1392). کاربرد تحلیلگفتمان در تحقیقات اجتماعی. تهران: جامعهشناسان.
کزازی، میرجلالالدین. (1373). بدیع و زیباییشناسی شعر پارسی. تهران: مرکز.
مصلحالدین سعدی. (1368). گلستان. تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.
نظامی، الیاسبنیوسف. (1378). خسرو و شیرین. با حواشی حسن وحید دستگردی، تهران: قطره.
وحیدیانکامیار، تقی. (1375). «کنایه نقاشی زبان». نامهی فرهنگستان، سال 2، شمارهی4، پیاپی 8، صص 55-69.
یورگنسن، ماریان؛ لوئیز فیلیپس. (1389). نظریه و روش در تحلیل گفتمان. تهران: نی.
یوسف بن محمد بن علی سکاکی. (1420). مفتاح العلوم. لبنان: بیروت، دارالکتب العلمیه.
Fairclough, Norman (1989). language and power, publish in the United states of America, by Longman Inc, New York.
------------------------- (2003). Anahysing Discourse, textual analysis for social reseaych, london, New York, Routledge.
oxford American Dictionary (2011). oxford: University Press.