ارتباط برون‌متنی و درون‌متنی غزلیات سعدی و عماد فقیه کرمانی (تاثیرپذیری‌های عماد کرمانی از سعدی شیرازی)  

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه سیستان و بلوچستان

2 دانشگاه سیستان بلوچستان

3 دانشگاه اراک

چکیده

دکتر مریم خلیلی جهانتیغ*         دکتر محمد بارانی**         مهدی دهرامی***
                دانشگاه سیستان و بلوچستان                        دانشگاه اراک
 
چکیده
هر متن، محل تجمع فرهنگ‌ها، اندیشه‌ها و باورهایی است که هنگام خوانش، ما را به متون و فرهنگ‌های دیگر رهنمون می‌شود. آثار ادبی میراث بر متون گذشته هستند؛ بنابراین، متن‌ها از نظر روساخت و ژرف‌ساخت، از یکدیگر تاثیر می‌پذیرند و آن‌چه که ما از یک متن در می‌یابیم در واقع پیگیری سرنخ‌هایی از شبکه روابط زبانی، تصویری و معنایی متون گذشته و معاصر هنرمند است.   غزلیات سعدی که خود گنجینه‌ای جامع و ارزشمند از پاک‌ترین احساسات، عواطف و اندیشه‌های بشری است، از زمان وی تا کنون همواره زبان حال بیش‌تر مردم ایران بوده است. به گونه‌ای که با خواندن هر متنی یا اندیشه‌ای، احساس می‌شود بین متن اخیر و آثار وی، ارتباطی بیرونی و درونی وجود دارد و در پاره‌ای متون، این ارتباط، ماهیتی تقریبا تقلیدی پیدا می‌کند، به طوری که اثر پسین، بازسرایی و بازآفرینی معنایی از پیش گفته شده در شکل و بافتی تقلیدی از شعر سعدی است.  غزلیات عماد فقیه کرمانی از جمله‌ی ‌این متن‌هاست که دارای ارتباطی اساسی با غزل سعدی و تاثیرپذیرفته از آن است. این ارتباط، زمینه‌های مختلفی از تقلید، تداعی، تلفیق و وابستگی را دربرمی‌گیرد. در این مقاله، سعی بر این است که با روش تطبیقی- توصیفی، به بررسی کوتاهی از ارتباط بین غزل سعدی و عماد فقیه پرداخته شود.
 
 
 
*  دانشیار زبان و ادبیات فارسی maryam2792@yahoo.com. (نویسنده‌ی مسؤول)
**  دانشیار زبان و ادبیات فارسی baaraani.m@gmail.com.
***  دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی dehrami1@yahoo.com.
تاریخ دریافت مقاله:  26/3/89                 تاریخ پذیرش مقاله: 6/9/89

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Intratextual and Intertextual Relationship between Emad Faqih Kermani’s and of Sa’adi’s Sonnets (Impressions of Sa’di On Emad Kermani)

چکیده [English]

 Khalili Jahantigh* M. Barani**   M. Dehrami***
 Sistan & Baluchesta University
 
A text is a manifestation of cultures, thoughts, and beliefs, which have their roots in other texts and cultures. Literary works are inherited from the earlier texts, so it can be said that texts of any kind influence each other both in the deep and in the surface structure. In fact, what we infer from a text is a clue to the linguistic, semantic and visual network of the contemporary and the earlier texts.Sa’di’s sonnets, which are a priceless and comprehensive treasury of purest feelings, emotions, and thoughts of human, have always been used by Iranians to express their feelings; if fact, these sonnets are their language of emotions. The influence of Sa’adi’s words on Persian language is so great that reading any text, one feels a strong relationship between the text and the idea expressed in it and Sa’adi’s works. In some cases, however, this bond is so strong that the text can be considered an imitation of Sa’adi. Such texts are, in fact, a semantic recreation and reconstruction of what has already been expressed in Sa’di’s poems.Emad Faqih Kermani’s sonnets are an example of such texts, which have a basic relationship with Sa’di’s sonnets and are influenced by them. This article aims at studying the relationship between Sa’di’s and Emad Faqih’s sonnets in a descriptive-comparative approach.
 
 
 
* Corresponding Author: Associate Professor of Persian Language & Literature; maryam2792@yahoo.com
**Associate professor of Persian language & literature; baaraani.m@gmail.com
*** M.A Student in Persian Language & Literature; dehrami1@yahoo.com.
Received:6/16/2010               Accepted:11/27/2010
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Influence
  • Creation
  • Sa’adi
  • Emad Faqih
  • Intertextual & extra textual relationship.   
آلن، گراهام. (1385). بینامتنیت. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
احمدی، بابک. (1380). ساختار و تاویل متن. تهران: مرکز.  
انوری، حسن. (1384). فرهنگ امثال سخن. ج1، تهران: سخن.
حافظ، شمس‌الدین محمد. (1387). دیوان غزلیات. به کوشش خلیل خطیب رهبر،  تهران: صفی علیشاه.
خانلری، پرویز. (1346). شعر و هنر. بی‌جا: بی‌نا.
خواجوی کرمانی، کمال‌الدین ابوعطا . (1374). دیوان. به کوشش سعید قانعی، تهران: بهزاد.
دشتکی، غیاث الدین منصور.(1375). رساله‌ی عروض و قافیه. به کوشش عبدالله نورانی و پدرام میرزایی، نامه‌ی فرهنگستان، شماره 1، ضمیمه شماره 1.
سعدی، مشرف الدین.(1384). کلیات. تصحیح محمدعلی فروغی، تهران: محمد.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1373). موسیقی شعر. تهران: آگاه.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1366). صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس.(1382). سبک‌شناسی. تهران: فردوس.
عماد فقیه، عمادالدین علی. (1380). دیوان. تصحیح یحیی طالبیان و محمود مدبری، کرمان: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان
مقدادی، بهرام. (1378 ). فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی. تهران: فکر روز
ناظرزاده کرمانی، احمد. (1374). تحلیل دیوان و شرح حال عمادالدین فقیه کرمانی. به کوشش فرهاد ناظرزاده کرمانی، تهران: سروش.
نظامی عروضی، احمد بن عمر بن علی. (1372). چهار مقاله. تصحیح محمد قزوینی، به اهتمام محمد معین، تهران: جامی.
ولک، رنه. (1374). تاریخ نقد جدید. ترجمه‌ی سعید ارباب شیرانی، تهران: نیلوفر.