نقش رسانه در حیات تاریخی گفتمان شعر حجم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

جریان شعر حجم به رهبری «یدالله رویایی» با بیش از پنجاه سال سابقۀ شاعری، یکی از جنجالی‌ترین جریان‌های شعری نیم‌قرن اخیر ایران است. در طول این دوران، منازعات و مخالفت‌های ادبی فراوان دربارۀ اصول، ایده‌ها و تئوری‌های جریان شعر حجم وجود داشته است. باوجود همۀ این مخالفت‌ها، جریان حجم در طول این سال‌ها، به‌عنوان جریانی زنده در جریان شعر معاصر فارسی مطرح بوده و به حیات تاریخی خود ادامه داده، به‌ویژه پس از یک دورۀ کم‌فروغ، در دو دهۀ اخیر با استقبال نسل نو مواجه شده و شاعران و منتقدان به بازنشر اندیشه‌ها و اشعار رویایی و اصول جریان شعر حجم پرداخته‌اند.
در این پژوهش بر اساس دو ویژگی تعاملی بودن و تعیین‌کنندگی رسانه، به بررسی حیات تاریخی جریان شعر حجم در فضای رسانه‌ای ایران در این پنجاه سال پرداخته‌شده است. مسئلۀ اصلی در این تحقیق بررسی نقش رسانه بر جریان شعر حجم در هر دو دورۀ قدرت رسانه‌ای متمرکز و پراکنده و زیر دوره‌های مرتبط با آن‌ها است. فرضیۀ اصلی این است که تغییر فضای رسانه‌ای کشور در بازتولید گفتمان شعر حجم نقش مؤثر داشته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Media effect on espacementalisme life.

چکیده [English]

Espacementalisme led by Yadollah Royaee is one of the most controversial poetry movements of the past half-century of Iran. Over the past fifty years there has been much debate and reaction about principles and theories of espacementalisme. However, against all odds this movement has lived, having gained momentum among the new generation in the last two decades, and poets and critics have reprinted Royaee's poems and principles of espacementalisme. In this paper espacementalisme is analyzed based on two features of media: interactivity and decisiveness. The main argument is that the advent of media has been instrumental in resurfacing of espacementalisme.
Keywords: Interactivity, decisiveness, Media, Espacementalisme.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • interactivity
  • determination
  • media
  • Espacementalisme
اخگری، محمد. (1391). رسانه و فناوری‌های نوین. فصلی از کتاب جامعه‌شناسی نوین. مجموعه مطالعات رسانه. (جلد سوم). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
بهزادی، علی. (1382). گفتگو با دکتر علی بهزادی. چاپ‌شده در کتاب تاریخ شفاهی مطبوعات ایران، به­اهتمام سید فرید قاسمی، تهران: ققنوس.
بهنود، مسعود. (1379). شاید حرف آخر. مقالات عصر آزادگان، گوناگون، آدینه. تهران: علم.
توسلی، غلام­­عباس (۱۳۸۴). نظریه‌های جامعه‌شناسی. تهران: سمت.
جلایی­­پور، حمیدرضا. (1378). پس از دوم خرداد، نگاهی جامعه‌شناختی به جنبش مدنی ایران. تهران: کویر.
جلایی‌پور، حمیدرضا. (1389). جامعهشناسی جنبش‌‌های اجتماعی، با تأکید بر جنبش اصلاحی دوّم خرداد. تهران: طرح نو.
خرازی­ آذر، رها. (1387). رویکرد پسامدرنیسم به دیپلماسی رسانه‌ای. دیپلماسی رسانه‌‌ای. به­ کوشش محمّد سلطانی‌فر و شهرود امیرانتخابی، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک.
خواجه­ نیان، داتیس و فرهنگی، علی‌اکبر و هادوی­­نیا، عباس. (1388). «طراحی مدل تعاملی مدیریت رسانه و فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطی». فصلنامه­ی پژوهش‌های ارتباطی، دوره‌ی 16، شماره­ی 4، زمستان، صص11-36.
رعیت حسن‌آبادی، علیرضا. (1394). «تحلیل چرایی تقابل گفتمان محمدرضا شفیعی کدکنی با یدالله رویایی». فصلنامه­ی ادب پژوهی. دوره‌ی 9، زمستان، شماره‌ی 34، صص 129-152.
صالحی، سیّدعلی. (1391). «زبان صدق؛ زاده­ی شهود است». روزنامه­ی آرمان، دوشنبه 22 آبان.
لنگرودی، شمس. (1387). تاریخ تحلیلی شعر نو. ج دوم، تهران: مرکز.
ناتل خانلری، پرویز. (1392). «سانسور در دوران پهلوی». بخارا، دوره‌ی 15، شماره­ی ۹۴. مرداد و شهریور.
Cover, Rob. (2006). Audience inter/active: Interactive media, narrative control and reconceiving audience history.Victoria University of Wellington. New Zealand