مجله علمی پژوهشی شعرپژوهی (بوستان ادب) دانشگاه شیراز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان، کارمند رسمی آموزش وپرورش شهرستان سمنان، سمنان، ایران

2 دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

چکیده

 
اندیشه‌­های الهیاتی در متون نظم فارسی، غنای­ خاصی به آنها بخشیده است؛ به‌گونه‌ای که می­توان با تأمل در آنها، تحولات فکری در حوزه‌ی الهیات و کلام اسلامی‌ایرانی را به دست آورد. مصیبت­نامه‌ی عطار نیز سرشار از آموزه‌­های دینی، کلامی و عرفانی است. به­منظور بازسازی نظام الهیاتی عطار، فقراتی از این اثر که بر مضامین الهیاتی دلالت دارند، استخراج و با استفاده از روش تحلیل محتوا، دسته­بندی شده­اند. در مواردی نیز برای تصدیق حکم، به دیگر آثار عطار نیز استناد شده ­­است. به نظر می­رسد مشرب عرفانیِ «وحدت وجودی»، هسته مرکزی سامانه‌ی یزدان­‌شناختی عطار را تشکیل می­دهد. کاربست مفاهیم الهیاتی در نظام فکری عطار، به­گونه‌ای است که تطابق کامل بین صفات و ذات الهی وجود ندارد. به باور او، اسما و صفات الهی از طریق منطق عقلانی درک نمی­شوند که چنین رویکردی برگرفته از آرای اشاعره است. او گاه وجود حق را یک ذات می­داند که دارای صفات متعدد است که انعکاسی از آرای معتزله است و گاه نیز صفات خداوند را، نه عین ذات و نه غیر ذات مقدسش می­داند؛ بلکه قائم به ذات احدیت می­داند که طنینی اشعری دارد. به­علاوه، عطار در مسئله­ی رؤیت خداوند نیز، دیدگاهی متناقض دارد که نسبت­دادن او به یکی از مکاتب کلامی را دشوار می­سازد.
 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Explanation of Attar's Theological System with Emphasis on Mosibat-nameh (Divine Names and Attributes)

نویسندگان [English]

  • Khadijeh Sadat Tabatabaee 1
  • Hasan Akbari beiragh 2

1 Ph.D. student of Persian language and literature of Semnan University, official employee of education and upbringing of Semnan city, Semnan, Iran

2 Associate Professor of the Teaching Department of Persian Language and Literature @ Faculty of Persian Literature and Foreign Languages, Semnan, Iran

چکیده [English]

The beliefs of most religions begin with a form of anthropomorphism of God (Shahrastani, 1421: 108). Consequently, various philosophical perspectives have emerged to justify divine names and attributes, leading to diverse conceptualizations of God. Additionally, political factors have historically influenced theological discussions concerning divine governance over human affairs (Armstrong, 1385: 261). The emergence of various theological schools, such as Mu‘tazilism and Ash‘arism, reflects the impact of these debates among intellectuals. Both Mu‘tazilites and Ash‘arites sought to reconcile religious experience with rational thought through different approaches. The implications of these theological discussions extended beyond scholars and jurists, influencing poets and Sufi mystics as well (Ghani, 1340: 492–493). Attar is considered one of the influential figures in shaping certain major theological currents. Thus, examining the theological framework underlying his works is of particular significance. This study aims to analyze the theological themes in Mosibat-nameh and elucidate Attar’s views regarding divine names, attributes, and actions.
 
 
 




 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Divine Names and Attributes
  • Ash'ari theology
  • Mu'tazilite theology
  • Attar of Nishapur
  • Mosibat-nameh
قرآن مبین. (1386). ترجمه و توضیح و تفسیر: علی­اکبر طاهری­قزوینی، تهران: قلم.
آرمسترانگ، کارن. (1385). تاریخ خداباوری سیر تحول مفهوم خدا. ترجمه‌ی بهاءالدین خرمشاهی و بهزاد سالکی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ابراهیمی­دینانی، غلامحسین. (1381).  اسما و صفات حق. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
ابن­خلدون. (1359). مقدمه‌ی ابن خلدون. ترجمه‌ی محمد پروین گنابادی، تهران: بنگاه نشر و ترجمه.
ابن­سینا، حسین. (1434). الشفاء: الالهیات. مراجعه و تصویر: ابراهیم بیومی مدکور، قاهره: دارالفکر العربی.
ــــــــــــــ (1400). رسائل ابن­سینا. ج2، قم: بیدار.
ــــــــــــــ (1383). دانشنامه‌ی علایی الهیات. مصحح: محمد معین، همدان: دانشگاه بوعلی‌سینا.
ابن‌فارس، احمدبن­فارس. (1404ق). معجم مقاییس‌اللغه. محقق: هارون عبدالسلام محمد، قم: مرکز نشر، مکتبه الإعلام الإسلامی.
اشعری، ابوالحسن­علی­بن­اسماعیل. (1955م). اللمع­ فی الرد علی اهل الزیغ و البدع. تصحیح حمّوده غرابه، مصر: شرکه مساهمه مصریه.
 ـــــــــــــــــــــــــــــــ (1980م). مَقالاتِ­الإسلامیّین واختلافِ­المُصلّیِن. تصحیح هلموت ریتر، ویسبادن، آلمان: فرانتس اشتاینر.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ (1411ق).  الابانه­عن­اصول­الدیانه. تحقیق: بشیر محمد عیون، طائف: دارالمؤیّد.
افلاطون. (1380). دوره‌ی آثار افلاطون. ج2، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی.
پاشایی ­فخری، کامران؛ یانس، ندا. (1400). «واکاوی محتوایی و ساختاری رؤیت خدا در اشعار عطار نیشابوری». مطالعات علوم ادبی اسلامی، سال 6، شماره‌ی 2 (22)، صص 125-141.  
https://doi.org/10.22081/jrla.2022.63358.1362
التفتازانی، سعد الدین مسعود بن عمر. (بی‌تا). شرح العقائد النسفیه. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۴۰۹ق). شرح المقاصد فی علم الکلام. تحقیق: عبدالرحمن عمیره، ج 1 و 2، بیروت: عالم الکتب.
جرجانی، سیدشریف­علی­بن­محمد. (1417ق). شرح المواقف. ج 1 و 2 و 8، تحقیق: عبدالرحمن عمیره، بیروت: دارالجیل.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ (1306). التعریفات. مصر: المنشاه بالجمالیه.
جوینی، عبد الملک بن عبدالله. (۱۴۲۰ق). العقیده النظامیه فی الأرکان الإسلامیه. بیروت: دارالکتب العلمیه.
حلبی، علی­اصغر. (1392). تاریخ علم کلام در ایران و جهان اسلام. تهران: اساطیر.
ریتر، هلموت. (1388). دریای جان، سیری در آراء و احوال شیخ فریدالدین عطار نیشابوری. ج1، ترجمه‌ی عباس زریاب خویی و مهرآفاق بایبوردی، تهران: الهدی.
سمعانی، شهاب­الدین­احمد. (1368). روح­الأرواح فی شرح اسما الملک الفتّاح. به اهتمام و تصحیح نجیب مایل هروی، تهران: علمی و فرهنگی.
شمیسا، سیروس. (1395). یادداشت­های حافظ. تهران: میترا.
شهرستانی، محمدبن­عبدالکریم. (1421ق). الملل و النحل. ج1، بیروت: دارالمعرفه.
صدرالدین شیرازی. (1981). الحکمه المتعالیه فی الأسفار العقلیه الأربعه، ج1، قم: منشورات دارالمصطفى.
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1393ق). المیزان فى تفسیر القرآن. بیروت: مؤسسه العلمی للمطبوعات.
عطار، فریدالدین­محمدبن­ابراهیم. (1351). الهی­نامه. تصحیح: فؤاد روحانی، تهران: زوار.
ــــــــــــــــــــــــــــــ (1356(2536)). منطق­الطیر. تصحیح سیدصادق گوهرین، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــ (1386الف). مصیبت­نامه. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
ــــــــــــــــــــــــــــــ (1386ب). تذکره­الاولیاء. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
غنی، قاسم. (1340). بحث در آثار و افکار و احوال حافظ. تهران: زوار.
فخررازی، محمد بن ­عمرالخطیب­ الرازی. (1396ق). شرح اسماالله ­الحسنی­الرازی. تعلیقات: طه ­عبدالرؤوف ­سعد، قاهره: مکتبه الکلیات­الأزهریه.
قاضی، ­عبدالجباربن­احمد. (1416ق). شرح­الاصول­الخمسه. تحقیق: عبدالکریم عثمان، قاهره: مکتبه وهب.
قشیری، عبدالکریم­بن­هوازن. (1388). رساله‌ی قشریه. ترجمه‌ی ابوعلی­حسن­بن­احمدعثمانی، با تصحیحات بدیع­الزمان فروزانفر، تهران: علمی و فرهنگی.
کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۴۰۷ق). الکافی. تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
لاهیجی، عبدالرزاق. (1383). گوهر مراد. تصحیح مؤسسه امام صادق(ع)، مقدمه­نویس: زین­العابدین ­قربانی­لاهیجی، قم: سایه.
مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۳ق). بحارالانوار. بیروت: احیاءالتراث العربی.
مصطفوی، مسلم؛ مؤذنی، علی­محمد. (1395). «بازتاب تمثیلی و لفظی اسمای الهی در آثار عطار». تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادبیات فارسی، شماره27، 101-118. https://ensani.ir/fa/article/468569
معین، محمد. (1388). فرهنگ فارسی معین، به اهتمام: عزیزاله علی‌زاده و محمود نامنی. دوره شش جلدی، تهران: انتشاران نامن.
هوردرن، ویلیام. (1368). راهنمای الهیات پروتستان. ترجمه طاطه‌ووس میکائیلیان، تهران: علمی و فرهنگی.