داستان انبیاء در کتاب مقدس و بازتاب آنها در اشعار حسین منزوی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 داشگاه اصفهان

2 داشگاه پیام نور

چکیده

چکیده
حسین منزوی (1325-1383) از برجسته‌ترین و تأثیرگذارترین غزلسرایان معاصر است که با خلاقیت و نوآوری خود، روح تازه‌ای در قالب غزل فارسی دمید و سبب تحول و اعتلای آن شد. از مشخصه‌های بارز غزل منزوی، بسامد بالای صنعت تلمیح و تنوع فراوان آن است که منزوی از آن در جهت خلق تصاویر بدیع و افزودن به زیبایی، ایجاز و عمق شعر استفاده کرده است. منزوی برای گریز از کاربرد تلمیحات تکراری، سعی می‌کند تلمیحات جدید و نادر به کار ببرد و یا تلمیحات شعر کلاسیک را بازآفرینی نماید. حجم وسیعی از تلمیحات شعر منزوی را داستان پیامبران تشکیل می‌دهد و تنوع مایه‌های تلمیحی در حوزه‌ی داستان پیامبران ناشی از وسعت اطلاعات منزوی در این زمینه است. یکی از خاستگاه‌های عمده‌ی تلمیحات منزوی به داستان پیامبران، علاوه بر قرآن و روایات اسلامی، کتاب مقدس (تورات و انجیل) است که نشانگر آشنایی منزوی با این کتاب است. برخی از این تلمیحات در شعر فارسی کم سابقه و گاه بی‌سابقه است به گونه‌ای که درک و دریافت درست آنها مستلزم مراجعه به کتاب مقدس است و در نقدها و شرح‌هایی که بر اشعار منزوی نوشته شده است کمتر به این بخش از تلمیحات اشعار او پرداخته شده است. نگارنده در این مقاله که به روش اسنادی و تحلیل محتوا انجام شده است، کوشیده است با استناد به روایات تورات و انجیل، به توضیح و تبیین این قبیل تلمیحات بپردازد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Prophets' anecdotes in Old Testament and it's reflection in Monzavi's poems

نویسنده [English]

  • maryam haghi 2
چکیده [English]

Hossein Monzavi (1325-1383) is one of the greatest contemporary lyricists who pay many attentions to different kind of allusion and allusion is one of the most important characteristics of style of his poem's. Allusion is one literary techniques which Monzavi use to raise poem's beauty, brevity and effect. Monzavi has been engaged to using new allusion and recreating traditional allusions for the escape means of repeating, imitation and for extending allusion circle. Prophets tales have always been used by persian poets in order to create beautifull and unique themes and images .Prophets anecdotes are from expanded subjects that Monzavi considered to them. The base of these allusions sometimes is Old Testament (Torah, Gospel).The most refer to Old Testament (Torah, Gospel) in monsavi's poems related to tales of forbidden tree and last dinner. In this article, attempts are made to refer to these cases and study them.
Keywords: Hossein Monzavi, Contemporary poetry, Allusion, Prophets Anecdotes, Old Testament (Torah, Gospel)

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hossein Monzavi
  • Contemporary Poetry
  • Allusion
  • Prophets Anecdotes
  • Old Testament (Torah
  • Gospel)
قرآن کریم. (1385). ترجمه‌ی مهدی الهی قمشه­ای، قم: دانش.
کتاب مقدس. (2002). (شامل کتب عهد عتیق و عهد جدید)، انتشارات ایلام.
حافظ، شمس­الدین محمد. (1362). دیوان. به تصحیح و توضیح پرویز ناتل خانلری، تهران: خوارزمی.
زرقانی، مهدی. (1383). چشم­انداز شعر معاصر ایران. تهران: ثالث با همکاری انتشارات دبیرخانه­ی شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی.
شفیعی­کدکنی، محمدرضا. (1380). ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت. تهران: سخن.
شمیسا، سیروس. (1383). نگاهی تازه به بدیع. تهران: میترا.
ــــــــــــــــ. (1389). فرهنگ تلمیحات. تهران: میترا.
شوالیه، ژان، گربران، آلن. (1382). فرهنگ نمادها. ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی، تهران: جیحون.
طباطبایی، محمدحسین. (1363). تفسیر المیزان. ج1، تهران: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.
عبدی، سالار. (1389). نام او عشق است، آیا می­شناسیدش؟ (نقد و تأملی بر شاعرانگی حسین منزوی). قم: ابتکار دانش.
فرخزاد، فروغ. (1373). دیوان اشعار. تهران: مروارید.
فیروزیان، مهدی. (1390). از ترانه و تندر (زندگی، نقد و تحلیل اشعار حسین منزوی). تهران: سخن.
کاظمی، روح­الله. (1388). سیب نقره­ای ماه (نقد غزل­های حسین منزوی). تهران: مروارید.
محمدی، محمدحسین. (1385). فرهنگ تلمیحات شعر معاصر. تهران: میترا.
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (1385). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
منزوی، حسین. (1388). مجموعه اشعار. به کوشش محمد فتحی، تهران: آفرینش و نگاه.
وحیدیان کامیار، تقی. (1383). بدیع از دیدگاه زیبایی­شناسی. تهران: سمت.
هاکس، جیمز. (1377). قاموس کتاب مقدس. تهران: اساطیر.
یاحقی، محمدجعفر. (1388). فرهنگ اساطیر و داستان­واره­ها در ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.