نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه اصفهان
چکیده
بررسی الگوی نشانه شناختی پیرس در زبان عرفانی مولانا
دکتر سیدعلی‌اصغر میرباقری‌فرد* زهـره نجفی**
دانشگاه اصفهان
چکیده
کاربرد شیوه‌های گوناگون نقد ادبی نو، در متون ادب فارسی کمتر مورد توجه قرار گرفته است، در حالی که این متون مجال مناسبی برای بررسی نظریه‌ها و یافتن راه‌های تازه در تفسیر زبان ادبی به دست می‌دهد. یکی از روش‌های نقد، استفاده از نشانه شناسی است. چارلز پیرس، که یکی از بنیانگذاران نشانه شناسی به شمار می‌رود، نشانه‌ها را به سه نوع تقسیم کرد:
- نمادین: رابطه‌ی میان دال و مدلول قرار دادی است.
- شمایلی: رابطه‌ی دال و مدلول بر اساس شباهت است.
- نمایه‌ای: رابطه‌ی دال و مدلول علت و معلولی است.
آثار مولانا با توجه به وسعت معنایی، ظرفیت بررسی از دیدگاههای گوناگون را دارد. کاربرد الگوی نشانه شناختی پیرس در زبان مولانا، علاوه بر این که به تفهیم این نظریه و چگونگی استفاده از آن در متون مختلف کمک می‌کند، می‌تواند در تحلیل و تفسیر سخنان و اندیشه‌های این شاعر و عارف بزرگ مفید باشد.
* دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی
** دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
A Study of Molavi's Mystical Language Based on Peirce's Theories
چکیده [English]
Dr. S. A. A. Mir Bagheri Fard Z. Najafi
Esfahan University
Abstract
Modern critical approaches are not frequently applied to Persian texts, while these texts can present a great opportunity to analyze theories and find new ways to comment upon literary language. Charles Sanders Peirce who is considered as one of the founders of semiology has divided signs into three classes: iconic, symbolic and indexical. Molavi's poetry has such great depth of meaning that many approaches can be applied to it. Applying Peirce's theories to Molavi's poetry not only helps with the analysis of Molavi's idea but can also be of help in understanding the application of the theory and how it works.
کلیدواژه‌ها [English]
- Keywords: Semiotics . Iconic Sign . Symbolic Sign . Indexical Sign . Mystical Language
', './data/jba/coversheet/cover_fa.jpg'))