کاوه، آهنگری فرودست یا خدایی فرود آمده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه شهرکرد

چکیده

  کاوه، آهنگری فرودست یا خدایی فرود آمده
 
                     دکتر سیدکاظم موسوی*                       اشرف خسروی**
        دانشگاه شهرکرد
 
       چکیده
ذهن آدمی از دیرینه‌ترین زمان تاکنون سرشار از آرزومندی و بلندپروازی بوده و تفکر در جهان مادی، خوداندیشی وچشم اندازی بلند و فراتر از خود داشتن، همواره در وجود انسان نهفته بوده است. اگرآدمی می‌تواند به جایی برسد "که به جز خدا نبیند" نتیجه‌ی همین گستره‌ی وجودی است. سیر نوسانی صعودی و نزولی یکی دیگر از ویژگی‌های ذهن انسان است. این حرکت همواره در اسطوره، فلسفه و تاریخ خود را نشان داده است. از آن جا که در اسطوره ذهن آدمی اختیار به نسبت مطلقی دارد، این سیر در آفرینش، گزینش، دگرگونی و تلفیق پدیده‌های اسطوره‌ای بیشتر خود را نشان می‌دهد.کاوه‌ی آهنگر، یکی از شخصیت‌های برجسته شاهنامه می‌باشد که از این جهت قابل بررسی است ونام وصفت به ظاهر پارادوکس مانند او بیانگر این امر است. او را می‌توان شخصیتی خدایی دانست که پس از پشت سر نهادن دگرگونی‌های مختلف، به آهنگری نزول کرده است اما ویژگی‌ها و اعمالی همچنان بزرگانه وخداگونه دارد. در این مقاله به کاوشی در این زمینه پرداخته می‌شود.
 
 
* استادیار بخش زبان و ادبیات فارسی
** دانشجوی کارشناسی ارشد

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Kaveh: Blacksmith or Divinity?

چکیده [English]

 
 
Dr. S. K. Mousavi                           A. Khosravi
Shahr-e-Kord University
 
ABSTRACT
Kaveh, the blacksmith rebel in Shahname, has a symbolic personality. In this paper it is argued that Kaveh is originally one of the most ancient divinities while in Shahnameh he is first presented as an ordinary blacksmith. However, his characteristics and actions denote that he is divine. He can also read which is a sign of his importance. It is argued that like Vulcan, he is a god of fire and metal.  
 
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keyword: Kaveh  . Blacksmith  . Myth  . Fire  . Iron
قرآن کریم. (1384). ترجمه‌ی الهی قمشه‌ای، مهدی، چاپ نوزدهم، قم: مرکز چاپ و نشر قرآن کریم.
آموزگار، ژاله. (1384). تاریخ اساطیری ایران. چاپ هشتم، تهران: سمت.
اوستا. (1385). گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه. چاپ دهم، تهران: مروارید.
بهار، مهرداد. (1374). جستاری چند در فرهنگ ایران. چاپ دوم، تهران: فکر روز.
بهار، مهرداد. (1384). از اسطوره تا تاریخ. ویرایش2، چاپ چهارم، تهران: چشمه.
بهار، مهرداد. (1384). پژوهشی در اساطیر ایران. پاره نخست ودویم، چاپ پنجم، تهران: آگاه.
تفسیر کمبریج. (1349). تفسیر قرآن مجید. به تصحیح جلال متینی، تهران: بنیاد و فرهنگ.
خاقانی شروانی. (1382). دیوان اشعار. به کوشش ضیاء الدین سجادی، چاپ هفتم، تهران: زوّار.
رحیمی، مصطفی. (1369). تراژدی قدرت در شاهنامه. چاپ اول، تهران: نیلوفر.
رستگار فسایی، منصور. (1383). پیکرگردانی در اساطیر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
صفا، ذبیح الله. (1363). حماسه سرایی در ایران. چاپ چهارم، تهران: قطره.
صفا، ذبیح الله. (1367). تاریخ ادبیات در ایران. ‌ج 2،‌ چاپ هشتم، تهران: فردوسی.
عفیفی، رحیم (1383). اساطیر وفرهنگ ایرانی در نوشته‌های پهلوی. چاپ دوم، تهران: توس.
فرخی یزدی، محمد. (1380). مجموعه اشعار. تهران: نگاه.
فرنبغ دادگی. (1380). بندهش. گزارش مهرداد بهار، چاپ دوم، تهران: توس.
فردوسی. (1379). شاهنامه. چاپ مسکو، به کوشش سعید حمیدیان، چاپ پنجم، تهران: قطره.
کزازی، میرجلاالدین. (1380). از گونه‌ای دیگر. چاپ دوم، تهران: مرکز.
کزازی، میرجلاالدین. (1376). رویا، حماسه، اسطوره. چاپ دوم، تهران: مرکز.
لوسیابرن. (1375). اسطوره‌های ملل4 (اسطوره‌های یونان). ترجمه‌ی عباس مخبر، چاپ سوم، تهران: مرکز.
مسعودی، ابوالحسن. (1374). مروج الذهب. ترجمه‌ی ابوالقاسم پاینده، چاپ پنجم، تهران: علمی و فرهنگی.
مسکوب، شاهرخ. (1375). سوگ سیاوش. چاپ ششم، تهران: خوارزمی.
هومر، ایلیاد. (1372). ترجمه‌ی نفیسی، سعید، چاپ نهم، تهران:علمی و فرهنگی.
یوسفی، غلامحسین. (1371). چشمه روشن. چاپ چهارم، تهران: علمی.