نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• محمد مرادی

دانشگاه شیراز

چکیده

یکی از غزل‏سرایان موفق معاصر که در شعر خود، علاوه بر نوگرایی‏های ساختاری و زبانی، به عینیت و آفرینش تصاویر تازه و رنگارنگ اهمیت داده‌، حسین منزوی است. در اشعار او 904 بار از واژه‌های متضمن رنگ استفاده شده که از این مجموعه بیش از 60 درصد را واژه‌های فامی و بقیه را واژه‌های بی‏فام و خاکستری تشکیل داده‌است. باتوجه به اهمیت منزوی در سیر تحول غزل و تأثیری که بر برخی شاعران مذهبی، ترانه‏سرا و حتی نیمایی‏سرایان پس از انقلاب گذاشته، در این مقاله، به روش تحلیلی- مقایسه‏ای، ضمن بیان بسامد انواع رنگ در مجموع اشعار منزوی و طبقه‌بندی آن‏ها در16 دسته، میزان نوآوری و تقلید او در کاربرد رنگ‏ها، بررسی و با شاعران گذشته و معاصر، مقایسه شده است. از یافته‏های پژوهش حاضر این است که تنوع واژه‏های متضمن رنگ و دامنه‏ی معنایی القای آن در اشعار منزوی، متمایز با اغلب شاعران معاصر، حتی بیش از شاعری نقاش چون سهراب سپهری است. او در کاربرد رنگ‏های بی‏فام کمترین میزان نوآوری را نشان داده و بیش‏ترین نمود تمایزش، مربوط به رنگ‏های صورتی، نارنجی، بنفش و تاحدودی کهربایی، سبز، آبی، قهوه‏ای و خاکستری است. همچنین تلقی‏های تازه‏ی او از رنگ عمدتا مربوط به رنگ چشم، بدن و پیراهن معشوق، تجربه‏های منحصر به فرد منزوی مثل اعتیاد و تخدیر و توصیف زمان، فصل‏ها و برخی جلوه‏های فردی زندگی اوست.

کلیدواژه‌ها

• رنگ
• غزل معاصر
• حسین منزوی
• نوآوری
• تقلید

20.1001.1.20088183.1395.8.3.8.6

موضوعات

• ادبیات معاصر

عنوان مقاله [English]

Investigating Color Style Prospects in Hosein Monzavi Poems and Comparing Them with Persian Literature Tradition

نویسنده [English]

• mohamad moradi

چکیده [English]

Color is one of the main elements of image construction and an important one in poetry. Successful poets have used color to achieve a personal style in image-construction and to suggest their connotations to readers. Hossein Monzavi is a contemporary ghazal-writer whose poetry is structurally and linguistically innovative; he emphasizes objectivity and the creation of fresh and colorful images. In all his poems, words that suggest colors are used 904 times, of which around sixty percent refer to a color, and the rest imply gray or colorlessness. Monzavi has contributed to the development of the Persian ghazal and influenced a number religious poets and songwriters as well as “New” poets -- followers of Nima -- after the revolution. In this paper, through a comparative analytic method, the frequency of colors in Monzavi’s collection of poems is discussed and classified into 16 categories. In addition, his innovative and imitative use of colors is explored and compared to contemporary and classical poets. A finding of this study is that in Monzavi’s poetry, the diversity and frequency of words that suggest a color is much more than contemporary poets, even more than a painter-poet such as Sohrab Sepehri. In making use of words that suggest colorlessness, he is the least innovative, but in the use of pink, orange, purple and to some extent green, blue, brown, gray and amber, the differences of his style are more visible. Moreover, his new conception of colors is manifested in the beloved’s eyes, body and clothing, descriptions of time and seasons, and his own unique experiences, such as addiction and aspects of his personal life.
Keywords: color, contemporary ghazal, Hossein Monzavi, innovation, imitation

کلیدواژه‌ها [English]

• color
• sonnet
• Contemporary Poetry
• Hosein Monzavi
• individual style
• beloved description