قرآنکریم. (1384). ترجمهی مهدی الهی قمشهای، قم: دارالقرآن الکریم.
آذر بیگدلی، لطفعلی بیگ. (1387). آتشکده. به تصحیح میرهاشم محدث، تهران: امیرکبیر.
باستانی پاریزی، محمدابراهیم. (1382). «تخلص سعدی». به کوشش کورش کمال سروستانی، سعدیشناسی، دفتر 6، شیراز: مرکز سعدیشناسی، صص 16-28.
بینش، تقی. (1379). «تخلص خواجو». مجموعهمقالاتکنگرهیجهانیبزرگداشتخواجویکرمانی. کرمان: مرکز کرمانشناسی، صص 209-226.
حافظ شیرازی (1387). دیوان. تدوین سلیم نیساری. تهران: سخن.
جلالالدین عضد یزدی. (1366). دیوانجلالالدینعضدیزدی. به کوشش احمد کرمی، تهران: تالار کتاب.
حکمتشعار، نغمه. (1395). «تطبیق و مقایسهی عشق و عرفان در غزلیات حافظ و خواجوی کرمانی». فصلنامهی تحقیقات جدید در علوم انسانی، شمارهی 15، صص 25-34.
خواجوی کرمانی. (1391). کلیاتاشعار خواجویکرمانی.به اهتمام احمد سهیلی خوانساری، تهران: سنایی.
رازی، امین احمد. (1378). تذکرهی هفت اقلیم. ج1، تصحیح و حواشی سیدمحمدرضا طاهری «حسرت»، تهران: سروش.
ستارزاده، فریده. (1388). مقایسهی سبکشناسی غزلیات خواجوی کرمانی با حافظ. پایاننامهی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور تهران.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1358). موسیقیشعر. تهران: توس.
شمیسا، سروش. (1386). نگاهیتازهبهبدیع. تهران: میترا.
صفا، ذبیحالله. (1369).تاریخادبیاتدرایران (از اوایل قرن هفتم تا پایان قرن هشتم هجری). ج3، بخش دوم، تهران: فردوس.
صیادکوه، اکبر. (1386). مقدمهای بر زیباییشناسی سعدی، تهران: روزگار، چاپ نخست.
کاشی، تقیالدین. (بیتا). خلاصه الاشعار و زبده الافکار. هند: کتابخانهی چشمهی رحمت.
لطفی، سمانه. (1389). مقایسهی سطح فکری غزلیات سعدی و خواجو. رسالهی دکتری دانشگاه سیستان و بلوچستان.
مصاحبی نائینی، محمدعلی «عبرت». (1376). تذکرهیمدینهالأدب. تهران: کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای ملی.
مکی، حسین. (1364). گلزارادب. تهران: امیرکبیر.
میرصادقی، جمال. (1367). عناصر داستان. تهران: شفا.
ناتل خانلری، پرویز. (1369). هفتادسخن. ج3، تهران: توس.