قیصر امین‌پور و رویکرد نوستالژیک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

چکیده

قیصر­امین­­پور، شاعر متعهد و تاثیرگذار پس از انقلاب، اشکال و ابعادی از دردمندی، حسرت و آرزومندی را در شعر خود به نمایش گذارده است. او آرمان‌ها و گم­شده‌هایی چون ارزش‌های اخلاقی و انسانی، پاکی، سادگی و مهربانی را جست‌وجو می‌کند که پی‌گیری مداومِ چنین گم­شده‌هایی، شعر وی را با وجوهی از نوستالژی درآمیخته است. روستا و دوران کودکی از منظرِ نگاهِ قیصر به چشم‌اندازی آرمانی و دل­خواه شباهت می‌یابند که می‌توان آن را تجسمی از آرزوها و جلوه‌ای از نوستالژی او تلقی نمود. این مقاله در رویکردِ نوستالژیکِ قیصر به روستا و کودکی،­ تاملی نموده و در صدد برآمده تجلیات و ابعاد آن را تبیین سازد.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Qeisar Aminpur’s Nostalgic View

چکیده [English]

 

Alizadeh * A. Baghinejad**

Shahid Madani University of Azarbayjan
 
Abstract
Aminpur is a committed and influential poet of after Islamic revolution that depicts pain, regret and aspiration in his poems. He investigates wishes and lost values such as ethical and human values, purity, simplicity and kindness. Following these lost values continuously is combined with a sense of nostalgia in his poetry. In his view village and childhood are similar to an ideal perspective, which represent his nostalgia. In this paper we investigate Qeisar's nostalgic view for childhood and village and analyze the aspects of this nostalgia.
 
 
 
* Assosiate Professor of Persian Language & Literature, Dr.alizadeh@yahoo.com
** Ph. D. Candidate of Persian Language & Literature, A.baghenejad@gmail.com             

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Qeisar Aminpur
  • Poem
  • Nostalgic
  • Childhood
  • Village
آتشی، منوچهر. (1380). هر اتاقی مرکز جهان است (گفت وگوهایی با اهل قلم). به کوشش سایر محمدی، تهران: نگاه.
آشوری، داریوش. (1372). بازاندیشی زبان فارسی. تهران: مرکز. 
آشوری، داریوش. فرهنگ علوم انسانی. تهران: مرکز.
امیری، مرتضی. (1381). «شاعر بی‌ضمیمه». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، ص32.
امین‌پور، قیصر. (1374). تنفس صبح. تهران: سروش. 
امین‌پور، قیصر. (1377). آینه‌های ناگهان. تهران: افق.
امین‌پور، قیصر. (1385). گل­ها همه آفتابگردانند. تهران: مروارید.
امین‌پور، قیصر. (1386). دستور زبان عشق. تهران: مروارید.
امین‌پور، قیصر. (1387).  شعر و کودکی. تهران: مروارید.
امینی، اسماعیل. (1381). «آفتابگردان، همه گل‌هاست». مجله‌ی شعر، دوره‌ی 10، شماره‌ی30، صص52-54.
باقری، ساعد. (1381).. «کمال یافته و راه گشاترین شعر». مجله‌ی شعر، دوره‌ی 10، شماره‌ی30، صص 44-47.
براهنی، رضا. (1371). طلا در مس. ج2 ،تهران: ناشر نویسنده.
براهنی، رضا. (1374). گزارش به نسل بی­سن فردا. تهران: مرکز.
بلزی، کاترین. (1379). عمل نقد. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: قصه.
بورخس، خورخه لوئیس. (1361). سرخ و آبی. ترجمه‌ی حسن تهرانی، تهران: آینه.
بهداروند، علی‌اکبر. (1381). «موج صمیمیت». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، ص35-36.
بهداروند، ارمغان. (1388). این روزها می‌گذرد (زیباشناسی و سیر تحول شعر قیصر امین‌پور)، تهران: نقش جهان.
پاز، اوکتایو. (1361). کودکان آب و گل. ترجمه‌ی احمد علایی، تهران: آزاد.
ترکی، محمدرضا. (1381).. «کسی که­حرف آخر­عشق، نام کوچک اوست». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، صص37- 38.
تولستوی، لئون. (1364). هنر چیست. ترجمه‌ی کاوه دهگان، تهران: امیرکبیر.
جزنی، حشمت. (1368). «تلقی از معاصر بودن». مجله‌ی دنیای سخن، شماره‌ی 27، صص 26- 29.
حسن‌لی، کاووس. (1381). «جنسی بلورین و جانی آتشین». مجله‌ی شعر، دوره‌ی 10، شماره‌ی30، صص35.
حسینی، سیدحسن. (1381). «نزدیک‌ترین شعر، نزدیک‌ترین شاعر». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، صص18- 21.
دلاشو، م. لوفر. (1364). زبان رمزی افسانه‌ها. ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران: توس.
رجب‌زاده، شهرام. (1381). «ده نکته درباره­ی شعرهای نوجوانانه­ی قیصر امین‌پور». پژوهشنامه ادبیات کودک و نوجوان، شماره‌ی 28، صص152- 165.
رشیدی‌فرد، عطاءاله. (1383). «مضامین قیصری، مضمون‌سازی در شعر قیصر». مجله‌ی رشد آموزش ادب فارسی، شماره‌ی 72، صص 8- 10.
رید، هربرت. (1352). هنر و اجتماع. ترجمه‌ی سروش حبیبی، تهران: امیرکبیر.
ستاری، جلال. (1366). رمز و مثل در روان­کاوی (ترجمه و تالیف). تهران: توس.
سنگری، محمدرضا. (1381). «کاشف فروتن اندیشه و مضمون». مجله‌ی شعر، دوره‌ی 10، شماره‌ی30، صص 25- 27.
سنجری، محمدرضا. (1387). «بررسی شعر انقلاب اسلامی و یادکرد قیصر امین‌پور». (مصاحبه با حسین‌علی قبادی، محمدرضا سنگری و فاطمه راکعی). کتاب ماه ادبیات، شماره‌ی 13، صص 15- 23.
شاهرخی، محمود. (1381). «چهره‌ای تابناک». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، ص33.
مندور، محمد. (1360). در نقد ادب. ترجمه‌ی علی شریعتی. تهران: انتشار.
شعبانی، اسداله. (1386). «قیصر را خدا عزیز کرده بود». (گزارش نشست رنگین‌کمان شعر)، در حاشیه‌ی هشتمین جشنواره مطبوعات کودک و نوجوان، کتاب ماه کودک و نوجوان، شماره‌ی 123، صص73- 75.
شکارسری، حمیدرضا. (1381). «شعر و اندیشه و تکنیک، نگاهی به اشعار قیصر امین‌پور در زمینه­ی دفاع مقدس». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، صص42- 43.
صالحی، جواد. (1381). «آینه‌ها همه آفتابگردانند». مجله‌ی شعر، دوره‌ی 10، شماره‌ی30، صص38- 41.
صفوی، کوروش. (1379). درآمدی بر معنی‌شناسی. تهران: حوزه هنری.
علی‌پور، مصطفی.(1381). «غمی چون مولانا». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، ص34.
قبادی، حسین‌علی. (1387). «بررسی شعر انقلاب اسلامی و یادکردِ قیصر امین‌پور». (مصاحبه)، کتاب ماه ادبیات، شماره‌ی 13، صص15- 23. 
قزوه، علیرضا. (1383). «ناگهان در ناگهانی از گل و لبخند». مجله‌ی شعر، دوره‌ی 12، شماره‌ی 38، صص 5-13.
کاظمی، محمد کاظم. (1381). «شعر و شاعری قیصر امین پور...». مجله‌ی شعر، دوره‌ی 10، شماره‌ی30، صص 6-13. 
کاکایی، عبدالجبار. (1381). «قیصر در قاف». مجله‌ی شعر، دوره‌ی10، شماره‌ی30، ص14.
کزازی، میرجلاالدین. (1368). زیبایی‌شناسی سخن پارسی. تهران: مرکز.
گریس، ویلیام ج. (1363). ادبیات و بازتاب آن. ترجمه‌ی بهروز عزب­دفتری، تهران: آگاه.
مختاری، محمد. (1372). انسان در شعر معاصر. تهران: توس.
نفیسی، آذر. (1370). «نقد فرم‌گرا- کشف خلاق منتقد». مجله‌ی گردون، دوره‌ی1، شماره‌ی 17و18، صص14- 18. 
نواک، بوریس‌ای. (1374). «هر شاعری کودکی...». ترجمه­ی حسین ابراهیمی (الوند)، پژوهش‌نامه ادبیات کودک و نوجوان، دوره‌ی 1، شماره‌ی 1، صص50-52.
نیما یوشیج. (1357). حرف‌های همسایه. تهران: دنیا.
هاورز، آرنولد. (1363). فلسفه‌ی تاریخ هنر. ترجمه‌ی محمدتقی فرامرزی، تهران: نگاه.
یوسا، وارگاس. (1367). «حقیقت ادبی و حقیقت تاریخی». مجله‌ی آدینه، شماره‌ی 27، صص26- 30.  
یونگ، کارل گوستاو. (1383). روان‌شناسی ضمیر ناخودآگاه. ترجمه‌ی محمدعلی امیری، تهران: علمی و فرهنگی.