قرآن کریم. (1375). ترجمهی بهاءالدین خرمشاهی، تهران: جامی- نیلوفر.
آقامحمدی، محمد. (1377). ابهر: گذری و نظری(با بازنگری و تجدیدنظر).زنجان: زنگان.
أبی‌الفِداء، عمادالدین‌اسمعیل. (1840). تقویم البلدان. بیروت: دارصادر.
اوحدی مراغی، رکنالدین. (1340). کلیات اوحدی اصفهانی معروف به مراغی. با تصحیح و مقابله و مقدمهی سعید نفیسی، تهران: امیرکبیر.
استعلامی، محمد. (1387). شرح قصاید خاقانی (تقریرات استاد فروزانفر). ج1، تهران: زوار.
اسدی طوسی، ابومنصور. (1365). لغت فرس. بهتصحیح و تحشیهی فتح‌الله مجتبایی-علیاشرف صادقی، تهران: خوارزمی.
برزگرخالقی، محمدرضا. (1387). شرح دیوان خاقانی. ج1، تهران: زوّار.
بلعمی، ابوعلی. (1386). تاریخ بلعمی. بهتصحیح ملک‌الشعرای بهار و محمد پروین گنابادی، تهران: هرمس.
بیرونی، ابوریحان. (1386). التفهیملاوائل صناعه التنجیم. بهتصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: هما.
جامی، نورالدین عبدالرحمن. (1378). دیوان جامی. فاتحه‌الشباب. ج1، مقدمه و تصحیح: اعلاخان افصح‌زاد، تهران: مرکز مطالعات ایرانی.
حدود العالممن المشرق الی المغرب. (1340). به‌کوشش منوچهر ستوده، تهران: دانشگاه تهران.
حموی، یاقوت بن عبدالله. (1397ه.ق- 1997م). معجم البلدان. بیروت: دار صادر.
خاقانی شروانی، افضلالدین. (1357). تحفهالعراقین. به‌اهتمام و تصحیح و حواشی و تعلیقات یحیی قریب، تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی با همکاری امیرکبیر.
ـــــــــــــ. ختمالغرایب (تحفهالعراقین). (1385). نسخهبرگردان به قطع اصل نسخهی خطی شمارهی 845 کتابخانهی ملی اتریش (وین) کتابت 593 هـ. به‌کوشش و با پیشگفتار ایرج افشار، تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب؛ وین: فرهنگستان علوم اتریش.
ـــــــــــــ. ختم الغرایب. (1386). تصحیح و تعلیقات یوسف عالی عباسآباد، تهران: سخن.
ـــــــــــــ. تحفهالعراقین. (1387). به‌کوشش علی صفری آققلعه، تهران: میراث مکتوب.
ـــــــــــــ. دیوان خاقانی شروانی. (1357). بهتصحیح و تحشیه و تعلیقات علی عبدالرسولی، تهران: کتابخانهی خیام.
ـــــــــــــ. دیوان خاقانی شروانی. (1385).به‌کوشش ضیاءالدین سجادی، تهران: زوّار.
خواجو کرمانی، ابوالعطا. (1369). دیوان. بهتصحیح احمد سهیلیخوانساری، تهران: پاژنگ.
دهخدا، علی اکبر .(1336). لغتنامه. تهران: مجلس شورا.
زَیدری نَسَوی، شهابالدین محمد. (1394). سیرت جلال‌الدین منکبرنی. تصحیح، مقدمه و تعلیقات مجتبی مینوی، تهران: علمی و فرهنگی.
سجادی، ضیاالدین. (1386). شاعر صبح، پژوهشی در شعر خاقانی شروانی. تهران: سخن.
سعدسلمان، مسعود. (1364). دیوان مسعود سعد. بهتصحیح و اهتمام مهدی نوریان، اصفهان: کمال.
سعدی، مصلحالدین. (1351). کلیات سعدی. تصحیح ذکاءالملک فروغی با مقدمهی عباس اقبال آشتیانی، تهران: جاویدان.
سلامی، عبدالنبی. (1381). فرهنگ گویش دوانی. با مقدمهی علیاشرف صادقی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، آثار.
سلطان‌محمدی، امیر؛ سادات‌ابراهیمی، منصور. (1395). «شرح و تحلیل بیتی دشوار از خاقانی». کهننامهی ادب فارسی، بهار، دورهی 7، صص 73-87.
سنایی، مجدودبن آدم. (1388). دیوان سنایی. به‌اهتمام محمدتقی مدرسرضوی، تهران: سنایی.
سوزنی سمرقندی. محمدبن علی. (1338). دیوان سوزنی. تصحیح و مقدمهی ناصرالدین شاه‌حسینی، تهران: امیرکبیر.
صفا، ذبیح الله. (1366). تاریخ ادبیات در ایران. ج2، تهران: فردوس.
صوفی. عبدالرحمان‌بن عمر. (1393). صور الکواکب. ترجمهی نصیرالدین طوسی، به‌کوشش بهروز مشیری. تهران: ققنوس.
طوسی، محمدبن محمود. (1387). عجایب‌المخلوقات و غرایب‌الموجودات. به‌اهتمام منوچهر ستوده، تهران: علمی و فرهنگی.
عطارنیشابوری. فریدالدین. (1355). خسرونامه. بهتصحیح احمد سهیلیخوانساری، تهران: زوّار.
غزنوی، سیدحسن. (1362). دیوان. بهتصحیح محمدتقی مدرس رضوی، تهران: اساطیر.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. دفتر هفتم. به‌کوشش جلال خالقی مطلق؛ ابوالفضل خطیبی، تهران: مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی.
فرغانی، سیفالدین. (1364). دیوان. با تصحیح و مقدمهی ذبیح‌الله صفا. تهران: فردوسی.
قزوینی، زکریا بن محمد. (1373). آثارالبلاد و اخبارالعباد. ترجمهی جهانگیر میرزا قاجار، بهتصحیح و تکمیل میرهاشم محدّث، تهران: امیرکبیر.
قشیری، ابوالقاسم. (1387). رسالهی قشیریه. ترجمهی ابوعلی حسن عثمانی، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: زوّار.
کاشغری، محمودبن حسین. (1375). نام‌ها و صفت‌ها و ضمیرها و پسوندهای دیوان لغات‌الترک. ترجمه و تنظیم محمد دبیرسیاقی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کزازی، میرجلال‌الدین. (1392). گزارش دشواریهای دیوان خاقانی. تهران: مرکز.
کلیم همدانی، ابوطالب. (1369). دیوان. تصحیح و تعلیقات محمد قهرمان، مشهد: آستان قدس رضوی.
کمالالدیناسماعیل، ابوالفضل. (1348). دیوان. به اهتمام حسین بحرالعلومی، تهران: کتابفروشی دهخدا.
کیا، صادق. (1390). واژهنامهی شصت و هفت گویش ایرانی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
لغتنامهی لری. وبسایت تخصصی.(آخرین بازنگری10بهمن1396). www.lorfa.ir
ماهیار، عباس. (1394). مالک ملک سخن (شرح قصاید خاقانی). تهران: سخن.
مختاری، عثمان. (1391). دیوان. به‌اهتمام جلال‌الدین همایی، تهران: علمی و فرهنگی.
مصفّی، ابوالفضل. (1336). فرهنگاصطلاحاتنجومی (همراهباواژه‌هایکیهانیدرشعرفارسی). تهران: مؤسسهی مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
معدن‌کن، معصومه. (1395). بزم دیرینه‌عروس. تهران: نشر دانشگاهی.
مقدسی، ابوعبدالله محمدبناحمد. ( 1385). احسن‌التقاسیم فی معرفه الاقالیم. ترجمهی علی‌نقی منزوی، تهران: کومش.
منوچهری دامغانی، ابونجم. (1338). دیوان. به‌کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران: زوّار.
مهدویفر، سعید. (1392). «بدیل بیبدیل؛ پنج جستار در باب دیوان افضلالدین بدیل خاقانی شروانی». آینهی میراث، دورهی جدید، سال11، ضمیمهی شمارهی 29، صص7-57 و 161-206.
میبدی، ابوالفضل رشیدالدین. (1339). کشفالاسرار و عدّه‌الابرار. ج6، به سعی و اهتمام علی‌اصغر حکمت، تهران: چاپ موسوی.
مینورسکی، ولادیمیر. (1348). شرح قصیدهی ترسائیه خاقانی. تبریز: سروش.
ناصرخسرو قبادیانی، ابومعین. (1393). سفرنامه. تصحیح محمود غنی‌زاده، تهران: اساطیر.
نظامی عروضی، احمدبن عمر. (1388). چهار‌مقاله. تصحیح علامه محمد قزوینی، با تصحیح مجدد و شرح لغات و عبارات و توضیحات دکتر محمد معین، تهران: معین.
نظامی، الیاسبنیوسف. (1386). اقبال‌نامه. تصحیح حسن وحید دستگردی، تهران: زوّار.
ـــــــــــــــــــ. (1388). شرفنامه. تصحیح حسن وحیددستگردی، تهران: زوار.
ـــــــــــــــــــ.(1385). مخزنالاسرار.تصحیح حسن وحیددستگردی، تهران: قطره.
نیساری، سلیم. (1385). دفتر دگرسانی‌ها در غزلهای حافظ. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
نیشابوری، ابواسحق. (1391). قصص‌الانبیا. به‌کوشش معظّمه مُصلّی، مشهد: بوتیمار.
وطواط، رشیدالدین. (1339). دیوان. با مقدمه و تصحیح سعید نفیسی، تهران: کتابخانهی بارانی.
هجویری، ابوالحسنعلیبنعثمان. (1387). کشفالمحجوب. تصحیح محمود عابدی، تهران: سروش.
هیئت، جواد. (1366). سیری در تاریخ زبان و لهجه‌های ترکی. تهران: نو.
', './data/jba/coversheet/cover_fa.jpg'))