تحلیل عوامل ناشاعرانگی ها در شعر منثور شاملو

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ، ایران

2 اصفهان - دانشگاه اصفهان - دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی - گروه زبان و ادبیات فارسی.

چکیده

احمد شاملو نماینده‌ی اصلی شعر منثور در ادبیات معاصر ایران است. درباره‌ی وجوه مختلف شعری او در این قالب، مقاله‌ها و نقدهای بسیاری نوشته‌ شده ‌است. بیشتر نگاه منتقدان معطوف بر بازنمایی شعر منثور از آینه‌ی شعر این شاعر بوده‌ است؛ بنابراین برجستگی‌ها و نقاط قوت او بیشتر بررسی شده است و بر نقاط ضعف شاعری او در مراحل چندگانه‌ای که برای رسیدن به قله‌ی شعر منثور پیموده، به‌جز در نمونه‌هایی معدود و به‌صورت گذرا، کمتر نگاه افکنده‌اند. به‌نحوی که هیچ مقاله‌ای تا امروز به‌صورت مستقل و علمی رد ناشاعرانگی‌ها را در شعر شاملو پی‌ نگرفته ‌است. در این مقاله کوشیده شده‌ است عواملی چون تبدیل شعر به داستان‌گونه، نثرنوشته، نمایشنامه‌ی کم‌مایه، خطابه، گزارش‌واره و قطعه‌ی ادبی و همچنین گرفتارشدن در چنبره‌ی مفهوم‌گرایی صرف و فرافکنی که موجب لغزش‌های شعر شاملو از شعریت به ناشاعرانگی شده، بررسی‌ شود. روش تحقیق در این مقاله توصیفی‌تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای است که در آن هشت عامل از عوامل ناشاعرانگی در شعر این شاعر بررسی شده ‌است.
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Analyzing Non-Poetic Components in Shamloo's Prose Poetry

نویسندگان [English]

  • mokhtar fayaz 1
  • eshagh toghiani 1
  • Gholamhosein Isfahan 2
1 Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran
2 Isfahan - University of Isfahan - Faculty of Literature & Humanity Science - Persian Language & Literature.
چکیده [English]

 
 
Abstract
 
Ahmad Shamloo is the main representative of prose poetry in the contemporary Iranian literature. Numerous articles and critiques have been written on the various aspects of his poetry. Most critics have used Shamloo's own poems as the verification of the representation of prose poetry; Thus, It is noticed that, except in few cases,  most studies carried out on the strengths and virtue of his poems,the weaknesses and defects of his poems have not been the focus of studies. Hence, so far, no article has independently and scientifically traced the non-poetic compenents of Shamloo's poetry. In this article, an attempt has been made to examine factors such as the transformation of poetry into fiction, prose, comedy, rhetoric, report, and literary pieces, as well as his entanglement of mere conceptualism and self-projection, leading his poetry to slipping into non-poetry. The present study has adopted descriptive-analytic approach. Having collected and analyzed  library resources,  the researchers have found eight elements of non-poeticnesses in Shamloo's poetry.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Ahmad Shamloo
  • Prose Poetry
  • Poetry
  • Non-poeticness
پورنامداریان، تقی.(1390). سفر در مه. تهران: سخن.
براهنی، رضا. (1344). طلا در مس.تهران: چاپخانه‌ی چهره.
حسن‌لی، کاووس. (1391). گونه‌های نوآوری در شعر معاصر ایران. تهران: ثالث.
حقوقی، محمد. (1368). شعر زمان ما1. تهران: نگاه.
خطیبی، محمدحسین. (1366). فن نثر در ادب فارسی. تهران: زوار.
سلاجقه، پروین. (1392). امیرزاده کاشی‌ها. تهران: مروارید.
شاملو، احمد. (1394).مجموعه آثار. تهران: نگاه.
ــــــــــــ . (1365). درها و دیوار چین. تهران: مروارید.
ــــــــــــ . (1394). روزنامه‌ سفر میمنت به ایالات متفرقه امریغ. تهران: مازیار
شاملو، آیدا. (1396). سندباد در سفر مرگ. تهران: چشمه.
شفیعی‌کدکنی‌، محمدرضا.(1390). با چراغ و آیینه. تهران: سخن.
______________. (1391).موسیقی شعر. تهران: آگه.
شمیسا، سیروس. (1388).راهنمای ادبیات معاصر ایران. تهران: میترا.
قدمیاری، مجید. (1392).شعری که زندگیست (زندگی، نقد و تحلیل اشعار شاملو). تهران: سخن.
شمس لنگرودی، محمدتقی.(1370). تاریخ تحلیلی شعر نو(چهار جلدی). تهران: مرکز.
مجابی، جواد. (1381).شناخت‌نامه‌ی احمد شاملو. تهران: قطره.