احمدی، پگاه. (1383). شعر زن از آغاز تا امروز. تهران: چشمه.
اسعدگرگانی، فخرالدین. (1395). ویس و رامین. تصحیح محمد روشن، تهران: صدای معاصر.
اعتصامی، پروین. (1383). دیوان قصاید و تمثیلات و مقطعات. تهران: چاپخانه دولتی ایران.
براون، ادوارد.(1356). تاریخ ادبی ایران. ترجمهی غلامحسین صدریافشار، تهران: مروارید.
براهنی، رضا.(1363). تاریخمذّکروفرهنگحاکموفرهنگمحکوم. تهران: اول.
خالقیمطلق، جلال.(1375). «تنکامهسرائی در ادب فارسی». علومانسانی (ایرانشناسی)، سال8، شمارهی1، صص15-44.
خسروی، زهره و همکاران.(1382). مبانیروانشناسیجنسیّت. تهران: وزارت علوم و تحقیقات و فناوری، دفتر برنامهریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی.
دهباشی، علی.(1383). جشننامهی سیمین بهبهانی. تهران: نگاه.
روسو، ژانژاک.(1393). امیل: رسالهای در باب آموزش و پرورش. ترجمهی غلامحسین زیرکزاده، تهران: ناهید.
سمرقندی، دولتشاه .(1388). تذکرهالشعرا. به اهتمام محمد رمضانی، تهران: پیک ایران.
شریفی، محمد.(1387). فرهنگادبیاتفارسی. تهران: نشر نو.
صفا، ذبیحالله.(1363). گنج سخن. تهران: ققنوس.
________.(1386). تاریخ ادبیات ایران. تهران: فردوس.
عطار نیشابوری، محمدبن ابراهیم.(1387). الهینامه. تصحیح محمدرضا شفیعیکدکنی، تهران: سخن.
کاتبارجانی، فرامرز بن خداداد.(1337). سمکعیّار. تصحیح پرویز ناتلخانلری، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
کراچی، روح انگیز.(1368). «سهم زنان شاعر در شعر فارسی». پژوهشگاهعلومانسانیومطالعاتفرهنگی، شمارهی4، صص25-36.
__________.(1394). «شهر آشوب مهستی، پناهگاه امن اعتراض». پژوهشنامهیادبغنایی، سال13، شمارهی24، صص233-248.
کشاورز، صدر. (1334). زنانی که به فارسی شعر گفتهاند از رابعه تا پروین. تهران: کاویان.
گِرت، استفانی.(1382). جامعهشناسیجنسیت. ترجمهیکتایونبقایی، تهران: دیگر.
قیصری، ابراهیم.(1382). «مهستی گنجهای: بزرگترین زن رباعیسرا». کتابماهادبیاتوفلسفه، شمارهی74، صص92-95.
مدرسی، یحیی.(1368). درآمدیبرجامعهشناسیزبان. تهران: موسسهی مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
مستوفی، حمدالله.(1364). تاریخگزیده. به اهتمام عبدالحسین نوایی، تهران: امیرکبیر.
مشّرف، مریم.(1384). «مهستیشناسی». نامهیفرهنگستان، شمارهی25، صص85-101.
مشیرسلیمی، علیاکبر.(1335). زنانسخنور. ج2، تهران: موسسهی مطبوعات علیاکبر علمی.
محرابی، معینالدین.(1382). مهستی گنجهای، بزرگترین زن شاعر رباعیسرا. تهران: توس.
نجاریان، محمدرضا. (1395). «تحلیل سبکشناسی رباعیات مهستی گنجوی». علومادبی، سال6، شمارهی 9، صص245-272.
نوزاد، فریدون.(1377). مهستینامه. تهران: دنیای نو.
وولف، ویرجینیا. (1388). اتاقیازآنخود. ترجمهی صفورا نوربخش، تهران: نیلوفر.
هاشمیرکاوندی، مجتبی.(1368). مقدمهایبرروانشناسیزنبانگرشاسلامی. تهران: افق.
هام، مگی.(1382). فرهنگنظریاتجنسیّتی. ترجمهی فیرزه مهاجر و همکاران، تهران: نشر توسعه.
یاسمی، رشید.(1306). «مهستی گنجوی». آینده، سال2، شمارهی7، صص352-358.
یزدانی، عباس؛ جندقی، بهروز.(1386). فمنیسمودانشهایفمنیستی. قم: دفتر مطالعات و تحقیقات زنان.
Meyer. Fritz. (1963). Die schone Mahasti. wisbaden