نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• منوچهر جوکار ¹
• قدرت قاسمی پور ²
• بهمن ساکی ³

¹ دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز

² اهواز، دانشگاه شهید چمران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی

³ دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

 
 
منوچهر جوکار *
قدرت قاسمی‌پور**
بهمن ساکی***
 
چکیده
طاهره صفارزاده (۱۳15-۱۳۸۷)، شاعر، نظریه‌پرداز، مترجم و استاد دانشگاه از شاعران برجسته‌ و پیشرو شعر مدرن فارسی در دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی به شمار می‌رود. او که­ دانش‌آموخته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی و نقد ادبی از دانشگاه شیراز و آیووای امریکا بود، رویکردی علمی به شعر و مسئله‌ی ادبیات داشت و معتقد به شعری متعهدانه و روشنگرانه بود که بر مخاطب تأثیر عمیق‌تری بگذارد. بر همین اساس صفارزاده نظریه‌ای ادبی باعنوان «شعرِ طنین» را در شعر معاصر فارسی پیشنهاد کرد و کوشید بوطیقای شعر خود را بر آن استوار کند. او کلیت نظریه‌ی خود را در عبارتِ «طنین حرکتی است که حرف من در ذهن خواننده می‌آغازد»، گنجانیده است. با گذشت حدود پنج دهه از طرح نظریه‌ی طنین و نگارش مقالاتی درباره‌ی وجوه مختلف آثار ادبی صفارزاده، به مسئله‌ی چیستی و چگونگی شعرِ طنین و میزان توفیق و کاربست آن چنان‌که باید، پرداخته نشده است. در این مقاله ضمن تعیین و تبیین واژگان اساسی و کلیدی نظریه‌ی طنین، کوشیده‌ایم ازمنظر رهیافت‌های مختلف به مفهوم، خاستگاه، چیستی و چگونگی کاربرد آن در شعر و اندیشه‌ی صفارزاده دست ‌یابیم. برابر یافته‌های این پژوهش، مهم‌ترین شگردهای صفارزاده برای ایجاد طنین در ذهن مخاطب و تأثیرگذاری بر او، شگردهای تداعی و تکرار به شیوه‌های گوناگون ادبی است. او هم فرم و هم محتوا را بستر ایجاد طنین در شعر می‌کند و هر دو را متقابلاً از یکدیگر متأثر می‌سازد. با همه‌‌ی این کوشش‌ها، نظریه‌ی شعری طنین با استقبال چندانی ازطرف شاعران روبه‌رو نشده است.
واژه‌های کلیدی: شعر فارسی، صفارزاده، شعر طنین، تداعی، تکرار، ناقوس.
 
* دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز  m.joukar@scu.ac.ir(نویسنده‌ی مسئول)
** دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز gh.ghasemi@scu.ac.ir
*** دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز bahman_saki@yahoo.com
تاریخ دریافت مقاله: 11/4/99                       تاریخ پذیرش مقاله: 6/10/99
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها

• واژه‌های کلیدی: شعر فارسی
• صفارزاده
• شعر طنین
• تداعی
• تکرار
• ناقوس

20.1001.1.20088183.1400.13.4.6.1

عنوان مقاله [English]

approaches to the concept and origin of “resonance” in Tahereh Saffarzadeh`s poems and thoughts

نویسندگان [English]

• manouchehr Jowkar ¹
• Ghodrat Ghasemipour ²
• Bahman Saki ³

¹ Shahid Chamran University of Ahvaz

² Ahvaz, Shahid Chamran University of Ahvaz, Faculty of letters and Humanities

³ Shahid Chamran University of Ahvaz

چکیده [English]

Tahereh Saffarzadeh (1836-2008), poet, theorist, translator, and university professor, is one of the famous and leading poets of modern Farsi poetry in 1960s and 1970s. as a graduate of English literature from Iowa university, she had a scientific approach toward poetry and literature itself, which is a committed and enlightening poetry with a deep effect on the audience so she suggested a literary theory entitled “resonance poetry” for the modern Farsi poetry and tried to set her poetics on this basis. She placed her whole idea in a sentence “resonance is a motion my words initiate into the reader’s mind”. After about five decades of this theory and studies conducted on the different aspects of Saffarzadeh`s works, resonance poetry and its applicability has not been addressed as it should be. This study is aimed at defining and explaining the keywords of resonance theory thorough different approaches to find its concept, origin, quiddity, and applicability in Saffarzadeh`s poems and thoughts. Findings indicate that the most important techniques Saffarzadeh used to create resonance into the audience’s mind are evoke and repetition through different literary devices. She turned both form and content into a groundwork to create resonance and had them affect each other reciprocally.in spite of all efforts, among all modern Farsi poetry’s trends and movements, poets have not paid any considerable attention to this theory.

کلیدواژه‌ها [English]

• Farsi poetry
• Saffarzadeh
• resonance poetry
• evoke
• repetition
• bell