مجله علمی پژوهشی شعرپژوهی (بوستان ادب) دانشگاه شیراز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان انگلیسی، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجه، دانشگاه پیام نور، تهران ایران.

2 دکتری زبان و ادبیات فارسی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد زبان و ادبیات انگلیسی، تهران، ایران

3 دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران

چکیده

در طبقه‌بندی آثار منظوم عطار، «منطق‌الطیر» جایگاه خاصی دارد و در این منظومه داستان بلند «شیخ صنعان» چه از نظر مهارت قصه‌پردازی و چه از دیدگاه پرداختن به معانی بلند عرفانی موقعیتی ممتاز دارد. نقد هرمنوتیکی پس از این‌که به واسطه‌ی دیدگاه‌های متألّه پروتستانی شلایر ماخر ظهور می‌کند، با دیلتای و پس از او هایدگر افق‌های تازه‌ای یافته و در اندیشه‌ی والای گادامر قوام تمام می‌یابد. گادامر با طرح و تبیین مفاهیمی چون «افق امتزاج»، «تاریخ تأثیر»، «سنّت» و «پیش‌داوری» و هم‌چنین فاصله گرفتن از «نیّت مؤلف» و تکیه بر «فهم» حاصل از دیالکتیک، نقش خواننده را پررنگ کرده و دریچه‌ی جدیدی را بر نقد ادبی و خوانش متن می‌گشاید. در این مقاله نگارنده با شیوه تحلیل محتوای کیفی، پس از مرور اجمالی تاریخچه‌ی هرمنوتیک به تبیین آرای گادامر و سپس تحلیل این داستان بر اساس مفهوم «امتزاج افق‌ها» ی هرمنوتیک فلسفی گادامر پرداخته است. نتیجه‌ی حاصل این‌که هسته‌ی مرکزی این داستان حرکت از نوعی ریاضت عابدانه به سمت تجربه‌ی عاشقانه که نمودی از همان عشق الهی است می‌باشد. در این تحلیل دختر ترسا نه یک وسیله‌ی آزمون صرف بلکه در نقش زنی کاردان ظاهر می‌شود که برای شیخ صنعان واسطه‌ی تجربه‌ای رو به تکامل در عشق است؛ عشقی که می‌توان آن را به‌منزله‌ی پلی برای درک عشق جاویدان الهی قلمداد کرد و از این نظر دختر ترسا خود نقش پیر راهنما را برای شیخ صنعان یافته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Evolution of Soluk in Attar’s Sheikh San’an Story Based on the Concept of "Fusion of the Horizons" in Gadamer's Hermeneutics

نویسندگان [English]

  • Mojgan Eyvazi 1
  • Davoud Ramezani parsa 2
  • Mohammadhossain Nikdarasl 3

1 Assistant Prof of English, Faculty of Literature and Foreign Languages, Payame Noor University, Tehran , Iran

2 PhD in Persian Language and Literature, Tehran, Iran Graduated with a master's degree in English language and literature, Tehran, Ian

3 Associate Prof in Persian Language and Literature of Yasouj University, Yasouj, Iran

چکیده [English]

 
 In mystical literature, Attar Neishaburi has a very privileged position, so that imagining mystical literature without him means ignoring a large and influential volume of this literary genre. From a historical point of view, he stands between Senai as the first prominent poet of mystical literature and Mowlavi, the greatest poet of mystical literature in the Persian language. Among all the stories of Attar, the story of Sheikh San’an has a special place in a way that it has long been desired by the researchers in the field of mysticism. The language of mysticism is an interpretable language by nature, and this point is where this type of literature meets hermeneutics. To prove this point of view, it is enough to pay attention to the fact that the beginning of Western hermeneutics also goes back to the interpretation of religious and mystical books, including the German theologian Schleiermacher. Hermeneutic criticism, after appearing through the views of the Protestant theologian Schleiermacher, found new horizons with Dilthey and after him Heidegger, and ended up in Gadamer's thought. By designing and explaining concepts such as "horizon of fusion", "history of influence", "tradition" and "prejudice", as well as distancing himself from the "author's intention" and relying on "understanding" resulting from dialectics, Gadamer defined the role of the reader. It highlights and opens a new window on literary criticism and text reading.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Attar
  • love
  • Sheikh San’an
  • Gadamer
  • hermeneutics
  • fusion of horizons
قرآن کریم. (1385). ترجمه‌ی مهدی الهی قمشه­ای، قم: حوزه‌ی علمیه.
آتش­سودا، محمدعلی. (1390). «تحلیل رمزشناختی داستان شیخ صنعان». شعرپژوهی (بوستان ادب) دانشگاه شیراز، سال ۴، شماره­ی 2، صص ۱–۲۲.https://doi.org/10.22099/jba.2012.456
احمدی، بابک. (1391). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.
ـــــــــــــ. (1394). ساختار و هرمنوتیک. تهران: گام نو.
اشمیت، لارنس. (1395). درآمدی بر فهم هرمنوتیک. ترجمه­ی بهنام خداپناه، تهران: ققنوس.
انصاری، زهرا؛ امیراسماعیل، آذر. (1398). «رمزگشایی خواننده­ی درون متن در داستان شیخ صنعان». پژوهشنامه­ی نقد ادبی و بلاغت، شماره­ی 1، صص ۴۱-۶۰. https://doi.org/10.22059/jlcr.2019.71456
انصاری، زهرا؛ هاتفی، محمد. (1396). «تحلیل کارکردهای افق­های خوانشی درون متن (داستان عرفانی) شیخ صنعان». مجموعه مقالات سومین همایش متن پژوهی ادبی/ نگاهی تازه به آثار مولانا، صص ۱– ۲۳.
https://civilica.com/doc/639693
بهمنی، یدالله؛ شربتی، علی. (1390). «جایگاه زن در عرفان و تصوف اسلامی (با تکیه بر آثار سنایی، عطار و جامی)». زن و فرهنگ، دوره‌ی 10، شماره‌ی 59، صص ۵۳-۶۹. http://noo.rs/qkUWY
پالمر، ریچارد. (1398). علم هرمنوتیک. ترجمه­ی محمدسعید حنایی کاشانی، تهران: هرمس.
پورنامداریان، تقی. (1376). «تفسیری دیگر از شیخ صنعان». ­نامه­ی فرهنگستان، سال ۳، شماره­ی 10، صص 1۲۹–1۶۲.
 http://noo.rs/DVcEZ
توران، امداد. (1389). تاریخ­مندی فهم در هرمنوتیک گادامر. تهران: بصیرت.
حسنی، مسعود و دیگران. (1400). «نقد اسطوره­شناختی حکایت شیخ صنعان در منطق­الطیر عطار نیشابوری بر مبنای نظریه­ی مناسک­گذار». ادبیات عرفانی و اسطوره­شناختی، سال ۱۷، شماره­ی 2، صص 1۴۷–1۷7.
http://noo.rs/Slx6E
حسینی، مریم. (1393). ریشه­های زن‌ستیزی در ادبیات کلاسیک فارسی. تهران: ثالث.
حافظ. (1380). دیوان. تصحیح غنی – قزوینی، به کوشش رضا کاکایی دهکردی. تهران: ققنوس.
رمبرگ، بیورن؛ گیسدال، کریستین. (1398). هرمنوتیک. ترجمه­ی مهدی محمدی، تهران: ققنوس.
رمضانی پارسا، داود؛ حیدری، محمود. (1397). «غربت عارفانه در شعر حافظ و ابن فارض». مطالعات تطبیقی فارسی و عربی، دوره‌ی 5، شماره‌ی 1، صص 75-55. http://noo.rs/pxI8S
زرقانی، مهدی. (1385). «تأویل دیگر از حکایت شیخ صنعان». زبان و ادبیات دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد، شماره­ی 10، صص ۶۳–۸۴.
ستاری، جلال. (1389). عشق صوفیانه. تهران: مرکز.
سجادی، جعفر. (1389). فرهنگ اصطلاحات عرفانی. تهران: طهوری.
شمیسا، سیروس. (1391). نقد ادبی. تهران: میترا.
عطار نیشابوری. (1388). الهی‌نامه. مقدمه تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
ــــــــــــــ. (1391). منطق­الطیر. مقدمه تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
ــــــــــــــ. (1399الف). تذکره­الاولیا. ج1، مقدمه تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
ــــــــــــــ. (1399ب). اسرارنامه. مقدمه تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
قلی­زاده، حیدر. (1387). «بازخوانی داستان شیخ صنعان». کاوش­نامه، سال ۹، شماره 16، صص 1۲۹–1۶۲.
http://noo.rs/Z2xUe
گادامر، هانس گئورگ و دیگران. (1393). هرمنوتیک مدرن. ترجمه­ی بابک احمدی، مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: مرکز.
لان، کریس. (1395). ویتگنشتاین و گادامر. ترجمه­ی مرتضی عابدینی فرد، تهران: پارسه.
مولوی. (1360). مثنوی معنوی. تصحیح رینولد نیکلسون، تهران: امیرکبیر.
وارنکه، جورجیا. (1395). گادامر. ترجمه­ی اصغر واعظی، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
واعظی، اصغر. (1389). «فهم ازمنظر هرمنوتیک فلسفی گادامر».  کتاب فلسفه. شماره­ی 40، دی‌ماه، صص 102-108.
Baldick, chris. (2001). Literary Terms.The Concise Dictionary of  Literary Terms. Oxford: University press.