قرآن مجید. (1379). ترجمه‌ی محمدمهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم.
ابنبطلان، مختار بن حسن. (1382). تقویم الصحه. ترجمه از مترجمی نامعلوم، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: علمی و فرهنگی.
ابن منظور، محمد بن مکرم. (بی تا). لسان العرب. ج14، اعتنی بتصحیها امین محمد عبدالوهاب و محمد الصادق العبیدی، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
استعلامی، محمد. (1386). درس حافظ. تهران: سخن.
اسدی توسی، علی بن احمد. (1386). گرشاسب‌نامه. تهران: دنیای کتاب.
اسماعیل بن نظام الملک ابرقوهی. تعبیرسلطانی. دست‌نویس شماره834 مشکوه، شماره 8814، کتابخانهی مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران.
اسماعیل جرجانی. (1369)، خفی علایی. به کوشش علیاکبر ولایتی و محمود نجم‌آبادی، تهران: اطلاعات.
اوحدی مراغی، رکن الدین. (1375). کلیات اوحدی اصفهانی معروف به مراغی. با تصحیح و مقابله و مقدمهی سعید نفیسی، تهران: امیرکبیر.
برهانی، مهدی. (1364). «قزوینی-غنی یا خانلری، کدام؟»، حافظشناسی، ج1، فراهم آوردهی سعید نیاز کرمانی، تهران: گنج کتاب، صص67-110.
ترمذی، محمد بن عیسی. (1430). سنن الترمذی. اعتنی به وراجَعَه الاستاذ محمّد بَربَر، بیروت: المکتبه العصریه.
جاوید، هاشم. (1375). حافظ جاوید. تهران: فرزان.
حافظ، شمس الدین محمد. (1374). دیوان حافظ. به تصحیح علامه قزوینی و قاسم غنی، با مجموعه تعلیقات و حواشی علامه قزوینی، به اهتمام ع. جربزهدار، تهران: اساطیر.
حبیش تفلیسی. کامل التعبیر. دست‌نویس شمارهی 226 کتابخانهی چلبی عبدالله ترکیه، میکرو فیلم شمارهی 185 کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران.
حسن لی، کاووس. (1389). دفتر نسرین و گل. شیراز: بنیاد فارس‌شناسی.
حسن لی، کاووس.. (1388). راهنمای موضوعی حافظشناسی. شیراز: نوید.
خرمشاهی، بهاءالدین. (1371). حافظنامه. تهران: علمی و فرهنگی.
خوابگزاری. (1346). به تصحیح ایرج افشار، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
دارمی، عبدالله بن بهرام. (1429). سنن الدارمی. تحقیق عبدالغنی مستو، بیروت: المکتبه العصریه.
دستغیب، عبدالعلی. (بی تا). حافظ شناخت. تهران: علم .
دهخدا، علیاکبر. (1386). امثال وحکم. تهران: امیرکبیر.
دهخدا، علیاکبر. (1377). لغت‌نامه. ج 7 و8، تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
زرینکوب، عبدالحسین. (1383). یادداشت‌ها و اندیشه‌ها. تهران: سخن.
سرکاراتی، بهمن. (1385). سایه‌های شکار شده. تهران: طهوری.
سعدی، مصلح بن عبدالله. (1385). غزل‌های سعدی. به تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: سخن.
سودی بسنوی، محمد. (1362). شرح سودی بر حافظ. ترجمه‌ی عصمت ستارزاده، ارومیه: انزلی.
شمیسا، سیروس. (1388). یادداشت‌های حافظ. تهران: علم.
شوالیه، ژان وآلن گر بران. (1388). فرهنگ نمادها. ج3، ترجمه وتحقیق سودابه فضایلی، تهران: جیجون.
صدیقیان، مهین دخت. (1383). فرهنگ واژه‌نمای حافظ. به انضمام فرهنگ بسامدی، تهران: سخن.
عجلونی الجراحی، اسماعیل بن محّمد. (1408). کشف الخفاء. ج2، بیروت: دارالکتب العلمیه.
عزالدین محمود کاشانی. (1382). مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه. مقدمه و تصحیح عفت کرباسی و محمدرضا برزگر خالقی، تهران: زوّار.
غنی، قاسم. (1375). بحث در آثار وافکار حافظ. تهران: زوّار.
فروزانفر، بدیع الزمان. (1370). احادیث مثنوی. تهران: امیرکبیر.
قشیری، عبدالکریم بن هوازن(1379). رساله قشیریه. ترجمه ابوعلی حسن بن احمد عثمانی، با تصحیحات و استدراکات بدیع الزمان فروزانفر، تهران: علمی و فرهنگی.
قیصری، ابراهیم. (1380). ابیات بحث انگیز حافظ. تهران: توس.
قیصری، ابراهیم. (1366). «کاغذین جامه- کلاله( گُلاله)؟». آینده، سال 13، شمارهی 8- 12، صص 602- 607.
کزازی، میرجلال‌الدین. (1378). پند و پیوند. تهران: قطره.
کزازی، میرجلال‌الدین. (1376). رویا، حماسه. اسطوره. تهران: مرکز.
لسان التنزیل. (1362). به اهتمام مهدی محقق، تهران: علمی و فرهنگی.
مجلسی، محمدباقر. (1368). بحارالانوار. ج 50، تصحیح محمد الباقر البهبودی، تهران: کتابفروشی اسلامیه.
مجلسی، محمدباقر. (1382). بحارالانوار. ج 61 و 14، نهض بمشروعه جواد العلوی و محمّد الاخوندی، تهران: دارالکتب الاسلامیّه.
هجویری، علی بن عثمان. (1383). کشف المحجوب، مقدمه و تصحیح محمود عابدی، تهران: سروش.
هروی، حسینعلی. (1386). شرح غزل‌های حافظ. به کوشش زهرا شادمان، تهران: نو.
هرن، پاول وهانیریش هوبشمان. (2536). اساس اشتقاق فارسی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
', './data/jba/coversheet/cover_fa.jpg'))